บทที่ 65

ชายปริศนาบอกตำแหน่งของเขากับเธอก่อนที่จะวางสาย มาเดลีนรีบโทรหาเจเรมี่ทันที แต่เธอนึกขึ้นได้ว่าเขาอาจจะบล็อกเบอร์มือถือของเธอไปแล้ว จากนั้น เธอเลื่อนดูรายชื่อผู้ติดต่อที่ว่างเปล่าของเธอ หมายเลขเดียวที่เธอโทรได้ตอนนี้คือเบอร์ของ ท่านปู่วิทแมน อย่างไรก็ตาม เธอคิดไตร่ตรองเรื่องนี้สักพัก มาเดลีนก็ล้มเลิกความคิดนั้น เวลาไม่รอช้า และมาเดลีนเองไม่มีทางเลือกอื่น เธอเรียกรถแท็กซี่และบอกที่อยู่คนขับ คนขับเป็นผู้ชายที่ดูเป็นมิตร เมื่อเห็นว่ามาเดลีนหน้าซีดดูเจ็บปวดสาหัส เขาแนะนำเธอให้ไปโรงพยาบาลเขาอยากส่งเธอไปโรงพยาบาลด้วยความเมตตา หลังจากมาเดลีนขอบคุณและปฏิเสธเขา พวกเขาก็เดินทางต่อไปยังจุดหมายปลายทาง การเดินทางผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่ที่ชายคนนั้นให้เธอ เป็นสถานที่แห่งหนึ่งในชนบทที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและแหล่งน้ำ ต้นไม้ที่มีใบเหลืองมีอยู่ทั่วไป สายลมยามค่ำคืนพัดผ่านเธอ ความหนาวเหน็บเข้าสู่ร่างกายของเธอ มาเดลีนตัวสั่น และอาการปวดของเนื้องอกในท้องของเธอยังคงปวดอยู่ ยังไงก็ตาม เธอมีเวลาไม่มากแล้ว เมื่อเธอคิดถึงความปลอดภัยของแจ็คสัน เธอก็ยังคงกัดฟันและก้าวไปข้างหน