บทที่ 545

เจเรมี่จับไหล่ของเมเดลีนไว้ แล้วเรียกเธออย่างประหม่าและกังวล อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเมเดลีนไม่ได้ยินเขา เธอเพียงแค่จ้องไปยังรถสองคันที่อยู่ข้างหน้าซึ่งเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุอย่างว่างเปล่า “ลินนี่ คุณโอเคไหม? ลินนี่ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?” เจเรมี่เริ่มกังวลมากขึ้น มีร่องรอยของความตื่นตระหนกในดวงตาสีเข้มของเขา “โอ๊ย เจ็บ!” ในที่สุดเมเดลีนก็แสดงปฏิกิริยาบางอย่าง เธอจับศีรษะที่ปวดนั้นแล้วแตะมันเบา ๆ “ฉันปวดหัว...” เมื่อเจเรมี่เห็นเมเดลีนขมวดคิ้วและเจ็บปวด เขาก็รู้สึกปวดใจ เขาอุ้มเมเดลีนขึ้นโดยจับที่เอวของเธอไว้ แล้วเดินผ่านฝูงชนซึ่งกำลังดูอุบัติเหตุอยู่ไป และนำเมเดลีนขึ้นรถก่อนจะขับไปยังโรงพยาบาล “ไม่ต้องห่วง ลินนี่ ผมจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยปกป้องคุณเอง คุณจะไม่เป็นไร” เจเรมี่จับมือเมเดลีนไว้ เพื่อปลอบเธอ เมเดลีนเอนหลังพิงกับเบาะรถ และพึมพำไม่หยุดเกี่ยวกับบางสิ่งโดยเฉพาะ... หลังจากที่เฟลิเป้วางสาย เขาพบว่าเมเดลีนหายตัวไป แคชเชียร์บอกเขาว่าเมเดลีนถูกชายหนุ่มรูปงามพาตัวไป ทันใดนั้น เขาก็รู้ว่ามันต้องเป็นเจเรมี่ เขารีบโทรไปยังโทรศัพท์ของเมเดลีน เสียงเรียกเข้าดังขึ้นสองสามครั้งก่อนจะถ