บทที่ 540

ขณะที่เมเดลีนเดินเข้าไปหาเขา เธอเพียงแสดงรอยยิ้มที่สุภาพเท่านั้น “สวัสดี คุณวิทแมน ฉันเป็นคู่หมั้นของเฟลิเป้ วีล่าค่ะ” การแนะนำตัวของเธอทำลายหัวใจของเจเรมี่เป็นชิ้น ๆ แต่นั่นทำให้เฟลิเป้เผยรอยยิ้มกุมชัยอย่างเงียบ ๆ เจเรมี่บังคับตัวเองให้สงบลง แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้ และจับมือของเมเดลีนอย่างกะทันหัน “ลินนี่ ผมไม่ใช่คุณวิทแมน ผมเป็นสามีของคุณ!” เมเดลีนดึงมือของเธอกลับอย่างแรงทันทีที่เธอได้ยินคำพูดนั้น เธอจ้องมองเขาอย่างไม่พอใจ “คุณวิทแมน โปรดให้เกียรติด้วยค่ะ ในอนาคตฉันจะเป็นป้าของคุณนะคะ” จึ้ก คำพูดที่คุ้นเคยเหล่านั้นส่งผ่านแก้วหูของเจเรมี่อีกครั้ง นั่นทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเขาถูกโรยไปด้วยเกลือ เลือดเติมจนเต็มหัวใจของเขา ราวกับว่าความเจ็บปวดจากมันได้ฉีกทึ้งจนทำให้ลมหายใจของเขาผิดปกติ “เจเรมี่ อย่าพูดเล่นแบบนั้นสิ วีล่าจะโกรธเอานะ” เฟลิเป้เดินเข้าไปหาและเตือนอย่างจริงจัง ดวงตาของเขาสบตากับความก้าวร้าวของเจเรมี่อย่างกระชั้นชิด และรอยยิ้มของเขาก็ลึกขึ้น “วีล่ายังไม่สบายอยู่ ฉันคิดว่านายคงไม่ต้องการให้ป้าในอนาคตของนายถูกรบกวนอีกต่อไป ใช่ไหม?” เขาบอกเป็นนัย