บทที่ 366

เอโลอิสเริ่มหลั่งน้ำตาเมื่อได้ยินแบบนั้น “ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง ในตอนนั้นร่างกายของฉันอ่อนแอและอยู่ในสภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้หลังจากให้กำเนิดเมอร์ คุณมัวแต่ดูแลฉันทำให้เราทั้งสองละเลยเมอร์ มันจึงเกิดเรื่องน่าเศร้าแบบนี้ขึ้น…” ฌอนโอบกอดเอโลอิสเป็นการปลอบใจภายใต้ความรู้สึกแตกสลายไม่แพ้กัน “อย่าร้องไห้เลยเอลลี่ คุณไม่มีอะไรที่จะต้องกังวล เมอร์เป็นลูกสาวคนเดียวของเราขอให้คุณมั่นใจว่าผมจะพาเธอกลับบ้านอย่างปลอดภัยแน่นอน” จอห์นและโรสรีบเดินทางมายังสถานีตำรวจเพื่อเยี่ยมเมเรดิธหลังจากรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ เมื่อโรสเห็นเมเรดิธสวมชุดนักโทษในสภาพที่ดูกระเซิงในห้องขัง ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอตกตะลึงอย่างมาก ราวกับว่าเธอเห็นขุมสมบัติต้นเงินต้นทองของเธอกำลังร่วงลงดิน “เมอร์ เมอร์ เป็นยังไงบ้างลูก? นี่มันเกิดอะไรขึ้น?" เมเรดิธมองจอห์นและโรสอย่างขุ่นเคืองและไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก เธอพูดอย่างที่คิดออกมาอย่างชัดเจน “ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะอธิบายในตอนนี้ เอโลอิสและฌอนเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยหนูออกไปได้ในตอนนี้” จอห์นและโรสมองหน้ากัน “เมอร์ นังแพศยาวีล่าเป็นคนทำให้ทุกอย่างเป็น