บทที่ 148

พยาบาลกล่าวพร้อมกับแจ้งหากเกิดเหตุการณ์ขั้นวิกฤตที่ไม่คาดฝันจะไม่มีการยื้อชีวิตเธออีกต่อไป กระดาษชิ้นเล็ก ๆ ตกอยู่ในมือของเจเรมี่ แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนก้อนหินหนัก ๆ ที่ถ่วงตัวเขา แรงกดดันที่มองไม่เห็นทำให้เขาอึดอัดมาก แจ้งวิกฤตอันตรายของการป่วย… เธอกำลังจะจากโลกนี้ไปและไม่อยู่ในสายตาของเขาอีกต่อไปแล้วงั้นหรือ? เขาไม่มีทางยอมให้เป็นอย่างนั้น! “เจเรมี่ มาถึงขั้นนี้เเล้ว คุณควรลงนามในสัญญาและปล่อยให้แมดดี้จากไปอย่างสงบเถอะนะคะ” เมเรดิธเดินไปข้างหน้าและให้คำแนะนำกับเขา เธอจับแขนของเขาอย่างให้กำลังใจ ทว่า เจเรมี่ผลักเธอออกไปและขยำกระดาษลงนามในมือจนกลมเป็นลูกบอล ตาของเขาเป็นสีแดง “สัญญาณเจ็บป่วยขั้นวิกฤตบ้าบออะไรกัน? เธอแข็งเเรงมาเสมอ เธอจะอยู่ในสภาพวิกฤตในทันทีได้ไงกัน? คุณต้องช่วยเธอ หากเกิดอะไรขึ้นกับเธอ อย่าคิดว่าโรงพยาบาลนี้จะทำการได้อีกต่อไป!” พยาบาลเริ่มตัวสั่นเธอเห็นการแสดงออกที่น่ากลัวของเจเรมี่ เธอหันกลับมาและวิ่งกลับเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน ผู้เชี่ยวชาญสองสามคนก็เดินไปตามทางเดินของแพทย์และรีบเข้าไปในห้องผ่าตัด เจเรมี่นั่งอยู่บนเก้าอี้พร้อมกับก้มหน้า