บทที่ 1328

“ถ้าเป็นความลับ ผมจะบอกคนอื่นง่าย ๆ ได้ยังไง?” ดูเหมือนอดัมจะไม่ได้อยากบอกรายละเอียดเพิ่มเติม ทว่าเขาก็ไม่ได้ปิดบังเช่นกันว่ามันคือความลับ เขาสบตากับเจเรมี่อย่างมีเลศนัยแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เจเรมี่ ถ้าผมบอกคุณว่า ผมไม่ได้เป็นคนสร้างยาพิษนี่ขึ้นมา คุณจะเชื่อผมไหม?” หากเป็นเมื่อก่อน แน่นอนว่าเจเรมี่คงจะไม่เชื่อ แต่ตอนนี้เขากลับตอบได้อย่างไม่ลังเล “เชื่อสิ” แววตาของอดัมเป็นประกายเมื่อได้รับคำตอบ และมีความเศร้าหมองปรากฏขึ้นบนใบหน้าดูดีของเขาแทน “รู้ไหมว่าทำไมผมถึงอยากเป็นหมอ?” เจเรมี่ครุ่นคิดก่อนจะตอบ “เกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของคุณหรือเปล่า?” อดัมไม่แปลกใจเลยที่เจเรมี่จะคาดเดาเช่นนั้น “ดูเหมือนว่าคุณคงสืบประวัติผมมาแล้วสินะ” “ผมอ่านประวัติของคุณกับไรอันแล้ว” เจเรมี่ยอมรับอย่างใจกว้าง อดัมจึงยิ้มจาง ๆ แล้วหลุบตาลงเล็กน้อย แสงสะท้อนบนแว่นทำให้ยากที่จะมองเห็นดวงตาและสีหน้าที่แท้จริงของอดัมในตอนนี้ “ตั้งแต่วินาทีที่ผมได้เป็นหมอ ผมสาบานกับตัวเองว่า ผมจะใช้ทั้งชีวิตช่วยเหลือรักษาคนเจ็บและช่วยชีวิตคนที่กำลังจะตาย แต่หลังจากนั้นผมก็ตระหนักได้ว่า หมอไม่ใช่พระเจ้า และยังมีอะไรที่เราทำไม