บทที่ 1236

เมเดลีนทำอะไรไม่ถูก บางทีในตอนนี้คนที่จะสามารถรักษาลิเลียนได้คงจะเป็นเจเรมี่เพียงคนเดียวเท่านั้น หลังจากส่งลิเลียนกลับไปที่คฤหาสน์วิทแมนแล้ว เธอก็กลับไปหาไรอันทันที ไรอันไม่อยู่ที่นั่น เมเดลีนจึงเข้าไปในห้องนอนเพราะต้องการหยิบสูทตัวนั้นมาจากตู้เสื้อผ้า นี่เป็นหลักฐานสำคัญที่จะพิสูจน์ได้ว่าไรอันฆ่าลาน่า เมเดลีนเปิดประตูตู้เสื้อผ้า ทว่าในนั้นกลับว่างเปล่า ไรอันเอาเสื้อผ้าออกไปก่อนที่เธอจะลงมืออย่างนั้นเหรอ? เมเดลีนหัวเสีย ก่อนจะเริ่มตามหามันอย่างรีบร้อน หลังจากหาไปรอบห้อง เธอกลับไม่พบอะไรเลย เธออยากจะไปที่ห้องเก็บของดูอีกครั้ง แต่ทันทีที่ก้าวออกจากห้อง เธอก็ชนเข้ากับไรอันที่จู่ ๆ ก็เดินขึ้นมาชั้นบน เมื่อเห็นสีหน้าเร่งรีบของเมเดลีน ไรอันก็เหลือบมองไปในห้อง “มีอะไรหรือเปล่า? ดูเหมือนคุณกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่เลยนะ?” “เข็มกลัดรูปกุหลาบที่แจ็คทำให้ฉันหายไป” เมเดลีนอธิบายอย่างใจเย็น ขณะที่ความโศกเศร้าผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ “คุณค่อยไปหาต่อหลังจากเรากลับมาก็แล้วกัน” ไรอันพูดแล้วคว้าข้อมือของเมเดลีนในทันที “ผมจะพาคุณไปที่บ้านพ่อกับแม่ เราจะไปทานอาหารเย็นด้วยกัน” เมเดลีนตกตะลึง เธอรู้ว