บทที่ 115

จี้ทองคำเม็ดนั้นตกลงบนหลังเท้าของมาเดลีนอย่างไม่ทันตั้งตัวแรงกระทบของมันทำให้ตัวจี้นั้นกระเด็นก่อนจะตกลงมาข้างรถเข็นของเอโลอิส มาเดลีนมีอาการไอขณะที่ใบหน้าและลำคอของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในการแสดงออกของเมเรดิธและโรส แต่เธอกลับได้ยินเสียงตะโกนที่ดูประหลาดใจของเอโลอิส “นี่มัน! จี้ทองคำนี้!” เสียงของเอโลอิสดังลั่นมันทั้งสั่น และติดอ่างในเวลาเดียวกัน มาเดลีนมองไปทางนั้นด้วยความสงสัยและเธอเห็นเอโลอิสกุมแผลจุดที่เธอได้รับการผ่าตัดก่อนจะลุกขึ้นจากรถเข็นเพื่อหยิบจี้นั้นขึ้นมา “ฌอน! ฌอน!” เอโลอิสร้องหาฌอน ด้วยความรนรานเมื่อฌอนได้ยินเสียงร้องของเอโลอิส เขารีบร้อนที่จะวิ่งไปหาต้นเสียง ในทันทีที่เขาเห็นจี้ในมือของเอโลอิส เขาดูตกใจมาก ราวกับว่าเขาได้พบกับสิ่งที่หายไปนาน “นี่มัน! นี่คือจี้ที่เราสั่งทำเพื่อเอวลีนสุดที่รักของเราเมื่อหลายปีก่อน! ในที่สุดคุณก็หามันเจองั้นเหรอ?” อะไรกัน? มาเดลีนไม่มีเวลาแม้แต่จะจับจังหวะหายใจของตัวเองให้เป็นปกติเธอได้ยินฌอนกล่าวถึงจี้อันนั้น จิตใจของเธอก็ว่างเปล่าในทันทีกับหัวใจของเธอที่เต้นสูงขึ้นแทบพุ่งออกมาจากอก “ม