Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 1035

เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกชายของเธอพูด บางอย่างก็ดูเหมือนจะดึงสติของเมเดลีนให้กลับมาอย่างแรง เธอกลับมามีสติรู้สึกตัวและสงบลง พลางถามด้วยรอยยิ้ม "แจ็ค แดดดี้บอกอย่างนั้นจริง ๆ เหรอจ๊ะ? เขาบอกเรื่องนี้เมื่อไหร่?" “แดดดี้มาเยี่ยมลิลลี่กับผมเมื่อคืนนี้ แต่แดดดี้ก็จากไปเร็วมาก” ดวงตากลมโตของแจ็คสันเต็มไปด้วยความอ้างว้างและไม่เต็มใจ จะเห็นได้ว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อเจเรมี่นั้นลึกซึ้งมาก หัวใจของเมเดลีนเต้นไม่เป็นจังหวะ หลังได้ฟังคำพูดของลูกชาย เธอทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วจูบแก้มเล็ก ๆ น่ารักของเขาพลางปลอบโยน “แจ็ค กินข้าวเช้าก่อนนะลูก ดูสิ ลิลลี่ใกล้จะกินเสร็จแล้วนะ” เมื่อลิเลียนได้ยินเมเดลีนพูดถึงเธอ เธอก็เงยหน้ามองเมเดลีนด้วยดวงตากลมโตอย่างมีชีวิตชีวาและยิ้มให้ หัวใจที่แตกสลายของเมเดลีนได้รับการเยียวยาขึ้นเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นนี้ แต่เธอก็ยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ลูกชายของเธอพูดมาเมื่อกี้ หลังจากส่งลูกทั้งสองไปโรงเรียนแล้ว เมเดลีนก็รู้สึกกระวนกระวายขณะที่ถือโทรศัพท์มือถือไว้ก่อนจะกดโทรไปที่เบอร์ของเจเรมี่ในที่สุด เจเรมี่ซึ่งอยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์กำลังพาลาน่าไปพบกับแขกผู้ม

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.