บทที่ 875 รอยสักยังไม่ลบออกไป

เชอรีชไม่ได้ถามเพราะเธอไม่มีเหตุผลที่จะถาม เนื่องจากพวกเขาไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว แต่สิ่งเดียวคือเมื่อบอยล์ส่งเสื้อผ้าให้เธอ แขนเสื้อของเขาพับขึ้น และเธอเห็นรอยสักส้มจีนที่แขนซ้ายของเขาอย่างชัดเจน มันยากที่เธอจะไม่มองมัน ราวกับว่ารอยสักนั้นได้กระตุ้นอารมณ์ต่าง ๆ ในตัวเธอ หัวใจของเธอเจ็บปวด เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงโดยพันผ้าห่มไว้รอบตัวเธอ ขนตาที่ยาวและมีเสน่ห์ของเธอก้มต่ำลง เมื่อเธอก้มหน้าลงและถามอย่างไม่พอใจ “ทำไมคุณยังไม่ลบรอยสักนั้นออกอีก? เราเลิกกันนานแล้วนะ” บอยล์ลดสายตาลง และมองไปที่เธอ ก่อนที่จะถามเธอกลับ “แล้วคุณล่ะ? ทำไมคุณถึงยังไม่ลบรอยสักล่ะ?” ดูเหมือนว่าในตอนที่เขากำลังถอดเสื้อผ้าของเธอ เขาตั้งใจมองไปที่รอยสักบนหลังของเธอ รอยสักยังคงดูใหม่ และสมบูรณ์บนผิวของเธอ เขาจูบรอยสักของเธอก่อนหน้านี้ เชอรีชเม้มริมฝีปากของเธอ และพูดปัดคำถามของเขาด้วยข้อแก้ตัวง่าย ๆ “ฉันแค่กลัวว่ามันจะเจ็บ” การลบรอยสักเป็นที่รู้กันว่ามันเจ็บมาก บอยล์ฉีกยิ้มบาง ๆ ขณะที่เขาเอื้อมมือไปลูบหัวเล็ก ๆ ของเธอ แล้วพูดว่า “ผมให้สัญญากับใครบางคนว่าจะไม่ลบรอยสักนี้ แม้ว่าเราจะเลิกกัน คุณก็รู้ว่าทนายไม่เคยโกหก ผม