บทที่ 845 เชอรีช เลิกกันเถอะ

บ่ายวันต่อมา บอยล์ซื้อตั๋วเข้าสวนสนุกสองใบ ในวันศุกร์ฝูงชนที่สวนสนุกไม่เยอะอย่างที่คิด อย่างไรก็ตาม คิวค่อนข้างยาวสำหรับเครื่องเล่นหลาย ๆ อย่าง มีแผงขายขนมสายไหมจำนวนมากที่สวนสนุก บอยล์ซื้อให้เธออันหนึ่ง และไม่นานใบหน้าของเธอก็เหนียวเหนอะเนื่องจากเส้นขนมสายไหม เธอดูเหมือนลูกแมวตัวน้อยที่หน้าเปื้อน เชอรีชสนุกมากที่สวนสนุก เธอจับมือบอยล์ และเข้าคิวแต่ละเครื่องเล่นอย่างกระตือรือร้น ไฟเออร์บอล รถไฟเหาะ และเทอร์โบดรอป… ทั้งคู่ไปเล่นเครื่องเล่นสุดหวาดเสียวทุกอันอย่างน้อยเครื่องละหนึ่งครั้ง ขณะที่เธออยู่บนเครื่องเล่นสุดหวาดเสียว เธอตะโกนสุดเสียง และเสียงร้องของเธอ จรเกือบทำให้บอยล์หูหนวก แม้ว่าเธอจะกลัวการนั่งเครื่องเล่น แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการเล่นได้ เมื่อเธออยู่บนม้าหมุน เธอหันหน้าของเธอมา และยิ้มให้บอยล์ เพื่อที่เขาจะได้ถ่ายรูปเธอ รอยยิ้มของเธอสดใส และน่าทึ่งมาก ตั้งแต่นั้นมา รูปภาพก็ถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัยในกระเป๋าสตางค์ของเขา ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลงราวหกโมงเย็นในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ พวกเขาสามารถเห็นชิงช้าสวรรค์ที่สว่างไสวหมุนอย่างช้า ๆ ไม่ไกลจากพวกเขา ภาพวิวชวนให้หลงใหลอย