บทที่ 885 ความห่วงใยที่ไม่มีเงื่อนไข

เชอรีชรู้สึกอึดอัดที่กลับเข้ามาในงานที่ห้องผู้โดยสารจากบนดาดฟ้า พวกเขาใช้เวลาอยู่บนเรือสำราญตอนกลางคืน แขกคนอื่นสนุกสนานกับคู่แต่งงานใหม่ เชอรีชรู้สึกคลื่นไส้จนอยากอาเจียนออกมา เธอกลับเข้าไปที่ห้องของเธอ เธอกำลังจะใส่คีย์การ์ดเข้าไปเมื่อมาถึงหน้าห้อง เรือก็ปะทะกับคลื่นอย่างรุนแรง ดูเหมือนว่าคลื่นในตอนกลางคืนจะรุนแรงกว่าคลื่นในตอนกลางวัน เพราะเธอใส่ส้นสูง จึงสะดุดล้มลงเมื่อเรือโคลง แต่ก็มีแขนเรียวยาวมาจับเอวเธอไว้แน่น "ระวัง" เชอรีชเงยหน้าขึ้นมามอง เธอเห็นใบหน้าของชายหนุ่มรูปงามมองมาที่เธอ บอยล์ไม่ได้พูดอะไรมาก เขาหยิบคีย์การ์ดของเธอที่ตกขึ้นมาสแกน และอุ้มเธอเข้าไปในห้อง เชอรีชรู้สึกคลื่นไส้มาก บอยล์เห็นว่าเธอรู้สึกไม่ดี และกำลังจะตรวจอุณหภูมิเธอ เธอก็ปัดแขนเขาออกไป เธอปิดปากแล้วรีบเข้าไปอ้วกในห้องน้ำ บอยล์รีบเข้ามาลูบหลังให้เธอ ก่อนจะถามเสียงเบา "เมาเรือเหรอ?" เชอรีชไม่ได้ทานอะไรมาทั้งวัน เธออ้วกออกมาแค่น้ำย่อย บอยล์ขมวดคิ้ว เขารู้สึกปวดใจและเป็นห่วงเธอมาก เขาช่วยพยุงเธอขึ้นมาหลังจากที่เธออ้วกเสร็จ แล้วพาไปที่อ่างล้างหน้าและเปิดก๊อกน้ำ เขาหยิบผ้าเช็ดมือสะอาดมาชุบน้ำ แ