บทที่ 858 ความทรงจำจากสองด้าน

บอยล์กลับมาบ้านของเขาในนิวยอร์ก หลังจากทำงานเสร็จแล้ว มีแม่บ้านอยู่ที่บ้านของเขา เธอกำลังให้อาหารเจ้าโบนี่ตอนที่บอยล์กลับมาถึงบ้าน "ท่านกลับมาแล้ว" บอยล์ถอดเสื้อกันหนาวส่งให้แม่บ้าน เขาม้วนแขนเสื้อขึ้นแล้วบอกเธอ "ไปทำอย่างอื่นเถอะ เดี๋ยวฉันให้อาหารโบนี่เอง" "ค่ะ" บอยล์นั่งลงบนพื้นและแกะกระดุมออกสองเม็ด ตอนนี้เขาดูผ่อนคลายขึ้น เจ้าโบนี่ยุ่งอยู่กับการกินอาหาร มันจึงไม่เล่นคลอเคลียบอยล์ บอยล์เลิกคิ้ว เขาลูบเจ้าโบนี่ "อร่อยขนาดนั้นเลยเหรอ?" บอยล์อุ้มโบนี่หลังจากมันกินเสร็จแล้ว ดูเหมือนว่าเจ้าตัวแสบจะอ้วนและขี้เกียจขึ้น ในเจ็ดปีที่ผ่านมานี้ ปกติมันจะนอนบนโซฟาเหมือนเจ้าชาย "เมี้ยว" บอยล์พูดกับมัน "วันนี้ฉันไปดูการแสดงของเธออีกแล้ว เธอสวยมากเลยนะ ไม่รู้ว่าเธอจะคิดถึงแกหรือเปล่า" "เมี้ยว" "ถ้าเธอได้เจอแกอีก ฉันจะคืนแกให้เธอนะ?" "เมี้ยว" บอยล์พูดอีก "แกนี่น้ำหนักเพิ่มขึ้นเยอะนะ แต่ทำไมเธอยังผอมหลังจากผ่านมาหลายปีอยู่อีก?" "เมี้ยว" บอยล์ก้มหน้าลงและพูดเสียงเศร้า "ถ้าฉันมีโอกาสได้อยู่กับเธออีก ฉันจะทำให้เธออ้วนขึ้น" "เมี้ยว" เชอรีชเคยมีนิสัยพูดกับแมว ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะทำแ