บทที่ 832 แฟนฉันชอบฉันเพียงคนเดียว

เมื่อบอยล์เลิกงานที่สำนักงานกฎหมาย นาตาลีเจอเขา 'โดยบังเอิญ' "บอยล์!" บอยล์เลิกคิ้วขึ้นก่อนจะหันมามองเธอ เขาเห็นนาตาลีสะพายกระเป๋าเดินทางเข้ามาหาเขา "คุณคือ?" บอยล์คุ้นหน้าเธอ แต่เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร นาตาลีแนะนำตัวเองกับเขา "บอยล์ ฉันพักห้องเดียวกับเชอรีช นาตาลีไง ความจริงแล้วเราเคยเจอกันมากกว่าหนึ่งครั้งนะ คุณจำฉันไม่ได้เหรอ?" "ขอโทษนะ ผมจำไม่ได้" นาตาลียื่นมือค้างไว้ เธอรู้สึกอึดอัดที่บอยล์ทำเย็นชาใส่ "ไม่เป็นไร ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้ว" บอยล์พูดขณะที่กำลังจะปั่นรถจักรยาน "ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมไปก่อน" นาตาลีจับรถจักรยานของเขา เธอมองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน "ฉันก็ต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัยเหมือนกัน บอยล์ มันไกลจากที่นี่มาก ช่วยไปส่งฉันหน่อยได้ไหม?" บอยล์มองนาตาลี และมองกลับไปที่รถจักรยานของเขา "ขอโทษด้วย จักรยานของผมไม่มีที่นั่ง" นาตาลีพูดไม่ออก นาตาลีกำหมัด เธอรู้ว่าเชอรีชนั่งจักรยานของเขาบ่อยแค่ไหน แต่นาตาลีไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่าย ๆ เธอฝืนพูดและทำหน้าเศร้า "บอยล์ ขอฉันนั่งข้างหน้าได้ไหม? นั่งรถแท็กซี่จากที่นี่ไปมหาวิทยาลัยมันแพงมาก แค่คิดว่าทำความดี และช่วยไปส่งฉันกลับมหาว