บทที่ 305

แซคคารี่ไม่ตอบ เกิดความเงียบขึ้นระหว่างเรา จนทำให้ฉันคิดว่าตัวเองไปรบกวนเวลาของอีกฝ่ายหรือเปล่า “ฉันวางสายก่อนนะ” ร่างเล็กพึมพำ “เบล” เขาเรียก ฉันตอบกลับ “หืม?” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยช้า ๆ “เธออยากมาฟินแลนด์ไหม?” เขาถาม ในที่สุดเขาก็รู้แล้วสินะ ว่าฉันอยู่ไม่ได้หากไม่มีเขา เขาถึงโพล่งถามออกมาตรง ๆ แบบนั้น และฉันก็ตอบกลับเชิงประหลาดใจ “ฉันไปได้เหรอคะ?” เอ่ยถามเสียงหวาน “ฉันจะไปรบกวนคุณหรือเปล่า?” ทว่าแทนที่จะตอบคำถาม คนปลายสายกลับเอ่ยเป็นการตัดสินใจแทน “เดี๋ยวเลขาแยร์จะไปหาเธอที่บ้าน และจะพาเธอไปส่งที่สนามบิน” หลังจากวางสาย แคโรก็ลุกขึ้นจากเตียงด้วยความดีใจ ขาเรียวสาวเท้าเข้าไปอาบน้ำพร้อมแต่งองค์ทรงเครื่องเสียใหม่ ไม่นานก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมาเก็บข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น รวมทั้งเครื่องสำอางประทินผิวทั้งหลายใส่กระเป๋าเพื่อเดินทาง ฟินแลนด์เป็นประเทศที่อากาศหนาว ฉันจึงพกแจ็กเกตติดไว้ในกระเป๋าด้วย กระเป๋าลากใบโตเต็มไปด้วยของ ๆ ฉันภายในไม่กี่นาที พอแพ็คกระเป๋าเดินทางเสร็จก็หันไปเลือกกระเป๋าถือแทน ร่างบางยืนลังเลอยู่พักใหญ่อย่างตัดสินใจไม่ได้ จนสุดท้ายก็หยิบหลุยส์วิตตอง สีชมพูพร้