บทที่ 4091

เวสตินตัดสินใจต่อสู้กับฮาร์วีย์อย่างเต็มตัว “ฉันจะไม่บังคับให้แกเอาของขวัญออกมาตอนนี้หรอกนะ! ฉันจะให้เวลาแกสองชั่วโมงเพื่อไปซื้อของในห้างสรรพสินค้า “เราจะรอแกอยู่ตรงนี้จนกว่าแกจะกลับมา!” ฮาร์ลีย์เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ดูภาคภูมิใจหลังจากได้ยินคำพูดที่พี่ชายพูดออกมาอย่างมั่นใจ “ใช่แล้ว! แกกล้าเดิมพันหรือเปล่า?! “หรือแกกำลังบอกว่าสองชั่วโมงนั้นยังไม่พอ? “ถ้าอย่างนั้นก็อ้อนวอนของเวลาเพิ่มสิ! ถ้าแกทำอย่างนั้นเราก็ยินดีที่จะให้เวลาแกสองเดือน! “แกจะได้มีเวลาไปขายไตของแกได้! “แต่ถึงกระนั้นฉันก็คิดว่าไตของแกก็คงไม่มีราคามากมายขนาดนั้นหรอก" ฮาร์ลีย์ทำสีหน้าเยาะเย้ย ท้ายที่สุดแล้วเงินจำนวน 1.5 ล้านดอลลาร์นั้นคนธรรดา ๆ ใช่ว่าจะหามาได้ง่าย ๆ แม้พวกเขาจะทำงานมาตลอดชีวิตก็ตาม “ฉันไม่ต้องใช้เวลาถึงสองชั่วโมงหรอก ฉันเอาของขวัญมาให้ซีนเธียร์ที่นี่แล้ว" ฮาร์วีย์ส่งยิ้มจาง ๆ ให้พวกเขาก่อนจะดึงกล่องของขวัญที่แดเรียลมอบให้เขาก่อนหน้านี้ออกมา เขาได้แอบดูของขวัญที่อยู่ข้างในแล้ว มันคือสร้อยคอเพชร เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก แต่เขาคิดว่ามันคงจะดีกว่านี้ถ้าแดเรียลเอามาให้ตั้งแต่แรก เพราะอย่างน้อย ๆ ก็