บทที่ 4052

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!” ครึ่งชั่วโมงต่อมาทั่วทั้งใบหน้าและมือของไซลาสก็เต็มไปด้วยผ้าพันแผล ในขณะที่เขาเตะชุดน้ำชาหินอ่อนกลิ้งลงไปบนพื้น เขามาจากหนึ่งในสิบตระกูลชั้นนำ ทั้งชีวิตของเขาก็ดำเนินไปอย่างราบรื่นจวบจนถึงตอนนี้ ถ้าเขาอยากจะบดขยี้ใครก็เป็นเรื่องที่ง่ายมาก... แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่ชื่อเสียงของเขาจะถูกทำลายอย่างย่อยยับเท่านั้น แต่ทั่วทั้งใบหน้าและมือของเขาก็ถูกทำลายด้วย ในเวลานี้ดวงตาของไซลาสก็ดูแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด เสียงกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ราวกับว่าเขาจะไม่ยอมหยุดร้องจนกว่าฮาร์วีย์จะโดนยำจนเละเป็นโจ๊ก ลูกน้องที่ไว้ใจได้ของเขายืนตัวสั่นอยู่ในรองเท้าบู๊ตตรงมุมห้อง พวกเขาอยากจะเข้าไปปลอบไซลาส แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาสักคำเดียว เอลเลนยืนฟังอยู่นอกห้อง เธอไม่กล้าเคาะประตูเพื่อเข้าไปดูแลสุดที่รักของเธอ ก่อนจะเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ เธอรู้ดีว่าความโกรธเกรี้ยวของไซลาสจะพุ่งตรงมาที่เธอแน่ ถ้าเธอเข้าไปอยู่ในสายตาของเขา เมื่อมาถึงจุดนี้เธอก็เริ่มคิดถึงเรื่องการตัดขาดจากเขา เธอไม่ต้องการผู้ชายที่ไม่มีพลังไปบดขยี้ฮาร์วีย์ได้! “ไอ้ตัวโสโครก! “พวกแกทุกคนเลย! “