บทที่ 3755

ฮาร์วีย์เป่าควันออกจากกระบอกปืนก่อนจะเหลือบมองเปโดร “ผู้เชี่ยวชาญที่นายเตรียมมายังไม่ค่อยได้เรื่องนะ "เอาล่ะ! ทำไมนายไม่ลองพิจารณาเงื่อนไขของฉันดูซะหน่อยล่ะ? “ในขณะที่ฉันยังอารมณ์ดีอยู่…" ดวงตาของเปโดรกระตุกก่อนที่เขาจะเหลือบมองผู้คนของโกลด์เด้น พาเลซโดยสัญชาตญาณ ชายตัวเตี้ยและรูปร่างกำยำล่ำสันค่อย ๆ เดินออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม แม้เขาจะมีรูปร่างใหญ่อย่างนั้น แต่เขาก็มีความว่องไวอย่างไม่น่าเชื่อ โดยปกติแล้วเขาจะมีความแข็งแกร่งกว่าผู้อาวุโสลีมาก “ฉันคือฮัดสัน วาร์ดจากโกลด์เด้น พาเลซ!” ฮัดสันจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา “แกเก่งใช่ได้นี่ คงเป็นคนสำคัญสินะ ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะรู้จักชื่อฉันนะ” “ไม่รู้จัก” ฮาร์วีย์ตอบ "แก…" ฮัดสันเปลี่ยนสีหน้าทันที เขารู้สึกอับอายมากในขณะกัดฟันแน่น “ไม่ว่าจะยังไงก็ตามในเมื่อแกได้ลงมือกับคนของโกลด์เด้น พาเลซ แกก็จะ…” ปัง! ก่อนที่ฮัดสันจะทันพูดจบประโยค ฮาร์วีย์ก็เหนี่ยวไกปืนอีกครั้ง ท้ายที่สุดแล้วอาวุธปืนเป็นอาวุธที่รวดเร็วและมีอันตรายถึงชีวิต นอกจากส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้ว ฮัดสันยังกระตุกเกร็งอยู่บนพื้นในขณะจับขาเอาไว้ “นายไม่เห็นเห