บทที่ 153

ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไรไร้สาระ เขาหาเงินในกระเป๋า หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เจอเงินเพียงสิบห้าดอลลาร์ จากนั้นเขาก็ให้เงินแก่ผู้ดำเนินการประมูลซึ่งดูเหมือนจะยากเหลือเกินที่จะรวบรวมเงิน ช่วยไม่ได้ เขามีเงินสดเพียงสิบห้าดอลลาร์อยู่กับเขาในตอนนี้ เสียงหัวเราะคำรามดังขึ้น “มันช่างตลกจริง ๆ ! มีคนซื้อ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ด้วยเงินเพียง 15 ดอลลาร์เท่านั้น!” “ไม่แปลกใจที่คุณกลัวว่าเงินมันจะหาย ดูเหมือนว่าตอนนี้คุณมีเงินติดตัวแค่สิบห้าดอลลาร์ไม่ใช่เหรอ?” “ฮาร์วีย์ คุณต้องดูแลภาพวาดนี้ให้ดี ๆ เราจะไปเยี่ยมคุณเมื่อเราว่างนั่นเพียงเพื่อประเมินภาพวาดนั่น ท้ายที่สุดแล้วมันจะเป็นภาพวาดระดับโลกที่มีชื่อเสียงในตำนานซึ่งมีมูลค่าถึงสิบห้าดอลลาร์!” คนนั้นก็หัวเราะออกมาดัง ๆ ทั้งเจคและไวแอตต์ ต่างส่งเสียงหัวเราะ ‘ฮาร์วีย์เป็นคนที่น่าขบขันมากทีเดียว เขาเป็นนักแสดงละครหรือเปล่า? ' ในตอนแรกฮาร์วีย์ไม่อยากยุ่งกับพวกเขา แต่หลังจากที่เขาสังเกตเห็นสีหน้าของแมนดี้แย่ลง เขาทำได้เพียงแค่ถอนหายใจและพูดอย่างใจเย็นว่า “ทุกวันนี้ใคร ๆ ก็สามารถประเมินมูลค่าของสมบัติบางชิ้นแบบสุ่มเดาได้ แค่เพียงพวกเขารู้