Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 796

“ขอบคุณนะคะแต่ฉันไม่อยากเป็นหนูลองยาของคุณ ฉันเกรงว่าคุณจะวางยาพิษฉัน” แคทเธอรีนเคยลองอาหารฝีมือเขาแล้วซึ่งไม่น่ากิน “งั้นให้ผมพาคุณไปดูหนังเถอะ” “ไม่” แคทเธอรีนวางสายทันที แม้รู้ว่าเธอควรยึดตามแผนของเธอแทนที่มาทำแบบนี้ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขุ่นเคืองกับเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ … ขณะเดียวกัน ในห้องทํางานของท่านประธาน เมื่อถูกตัดสาย ขมับของฌอนกระตุก เขาเปิดแล็ปท็อปแต่อ่านไม่รู้เรื่อง ตามองไปก็ไม่สามารถเข้าใจคําใดบนจอได้ พอถึงเวลา 15.00 น. เขาก็ออกสตาร์ทรถบึ่งไปที่โรงเรียนอนุบาล รปภ.ตรงประตูรู้จักเขา เขาจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปถึงประตูห้องเรียน เด็ก ๆ เพิ่งตื่นจากการงีบนอนกลางวันและกําลังดื่มน้ำลูกแพร์เย็น ๆ ซูซี่นั่งข้างเด็กผู้ชายสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว เขากําลังก้มหน้าอ่านหนังสือ เธอจึงแอบหยิบน้ำผลไม้ของเขาและจิบมัน เด็กชายเงยหน้าขึ้น หลังจากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและจ้องไปที่ซูซี่เป็นการเตือน ซูซี่แลบลิ้นออกมาอย่างทะเล้นซุกซนเหลือเกิน เมื่อเธอเห็นฌอนผ่านบานกระจกประตูโค้ง เธอตกใจมากจนแทบจะกัดลิ้นตัวเอง ลูคัสมองไปในทิศทางเดียวกันและนึกสั่นกลัวอยู่ข้างใน ให้ตายสิ! ฌอนได้เห็นใบหน้าของ

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.