บทที่ 613

ยิ่งแคทเธอรีนพูดมากเท่าไร เธอก็ยิ่งรู้สึกโมโหมากขึ้นเท่านั้น ถึงจะเรียนรู้วิธีควบคุมอารมณ์ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา แต่ในตอนนี้เธอก็อดที่จะรู้สึกโกรธขึ้นมาไม่ได้ ฌอนซึ่งรู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธ ไม่แน่ใจว่าจะตอบคำถามของเธออย่างไร “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าบริษัทนี้เป็นมรดกที่แม่ของเธอทิ้งไว้ให้เธอ?” แคทเธอรีนยิ้มออกมา “ค่ะ ถูกแล้ว คุณไม่รู้เรื่องนี้ คุณมันไม่รู้อะไรเลย” ความจริงแล้วเขารู้ เพียงว่าแต่เขาลืมไปแล้วเท่านั้นเอง ถึงอย่างนั้น เธอจะไม่ยกโทษให้เขา แค่เพียงเพราะเขาลืมมันไปแล้ว ‘ไม่เป็นไรเลยถ้าคุณลืมไปแล้ว แต่คุณจะมาผิดคำสัญญากับฉันเพื่อเห็นแก่ผู้หญิงคนอื่นไม่ได้’ “แต่ยังไงเธอก็ไม่ควรทำร้ายซาร่า” ฌอนพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “เธอผิดเองที่แกล้งตาย ซาร่าทุ่มเทอย่างหนักในการบริหารฮัดสันและปรับปรุงการทำงานของบริษัทให้โดดเด่นมากยิ่งขึ้น” “แล้วในฮัดสันไม่มีคนที่มีความสามารถคนอื่น ๆ อีกแล้วเหรอ? เมื่อก่อนผู้จัดการวูล์ฟก็บริหารจัดการบริษัทได้ดี ทำไมคุณถึงไม่ให้เขาจัดการไปล่ะคะ? เธอเรียนจิตวิทยามา ไม่ใช่การบริหารธุรกิจ ถ้าเธอต้องการบริหารบริษัท เธอไปบริหารนีสัน คอร์ปอเรชั่นสิ ทำไมเธอต้องมาหาฮ