บทที่ 326

“ฉัน...” ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเวสลีย์ก็ดังขึ้น หลังจากที่เขารับสาย สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน “ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย” “เคธี่ครับ ผมมีธุระด่วนต้องไปจัดการ คืนนี้ผมคงอยู่กับคุณไม่ได้” หลังจากพูดจบแล้ว เวสลีย์จึงลุกขึ้นแล้วรีบจากไป แคทเธอรีนรู้สึกตกใจ ถึงเธอจะรู้จักเขามาสักระยะหนึ่งแล้ว ทว่านี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเขามีท่าทางเป็นกังวลแบบนี้ หลังจากที่เธอกลับไปที่โรงแรมแล้ว เธอจึงได้รู้ผ่านทางโทรทัศน์ว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับยาที่ผลิตโดยโกลเด้น คอร์ปอเรชั่น ในตอนนี้ เวสลีย์ถูกควบคุมตัวเอาไว้ ข่าวนี้ทำให้เธอตกใจ เธอรีบพาทนายความไปที่คุมขัง ทว่า ทนายความก็ประกันตัวเวสลีย์ออกมาไม่สำเร็จ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเคยเกิดขึ้นมาแล้ว ทำให้แคทเธอรีนนึกถึงตอนที่เธอถูกจับในเมลเบิร์น ต่างกันเพียงคราวนี้คนที่ถูกจับคือเวสลีย์ ทนายความพูดขึ้น “คุณโจนส์ ประธานโลว์ยอนส์ต้องไปขัดขาใครสักคนเข้าแน่ ๆ ครับ คดีแบบนี้เขาสามารถได้รับการประกันตัวออกมาได้แน่ แต่ตำรวจปฏิเสธที่จะปล่อยตัวเขา ผมเลยทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้โกลเด้น คอร์ปอเรชั่น ไม่มีผู้นำแล้ว การก่อสร้างก็หยุดชะงักลง ถ้าประธาน