บทที่ 276

ใบหน้าของแคทเธอรีนค่อย ๆ ซีดเผือดลง หญิงสาวรู้สึกจุกที่ในอก ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด ถ้าเป็นไปได้ เธอหวังว่าเธอจะไม่ต้องเจอเขาอีกแล้วในชีวิตของเธอ “คุณชายฮิลล์คนโตมาแล้ว!” เมลานี่เดินนวยนาดเข้าไปหาฌอนแล้วคล้องแขนของเขา ราวกับพวกเขาเป็นคู่รักแรกแย้ม “ครับ” ฌอนขมวดคิ้วน้อย ๆ กำลังสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไร พวกเขาเพิ่งเต้นรำด้วยกันเมื่อวานนี้ ทว่าเธอกลับทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาราวกับว่าพวกเขาคบหากันมานานแล้ว ขณะที่เขากำลังจะสลัดเธอออกจากการเกาะกุม โจเอลและนิโคลาก็เข้ามาหาเขา “สวัสดีคุณชายฮิลล์” โจเอลเขย่ามือกับฌอนอย่างสุภาพ “สวัสดีครับคุณลุงโจเอล เป็นครั้งแรกที่ผมมาพบคุณลุง ขอโทษที่มารบกวนครับ” เมื่อพูดถึงความสัมพันธ์กับโจเอล ฌอนนับถือและให้เกียรติเขา “ไม่เป็นไร เป็นเกียรติของเราที่คุณมาที่นี่” นิโคลารีบตอบพลางระบายยิ้ม โจเอลมองภรรยาของเขาอย่างจนปัญญา จากนั้นเขาจึงตอบอย่างสุภาพ “เข้ามานั่งข้างในเถอะ ข้างนอกอากาศหนาว” โจเอลและนิโคลาเดินนำเขาเข้าไป ก่อนที่แคทเธอรีนจะทันได้ออกไป ฌอนก็เข้ามาถึงตัวเธอ แล้วพวกเขาก็สบตากัน เมื่อเธอสบตากับเขา เธอรีบมองไปทางอื่น เธอกลัวว่ายิ่งเธอมอง