บทที่ 901

ทันทีทันใดหลังจากพูดไปแบบนั้น เจอรัลด์ก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมา และยัดบางอย่างเข้าไปในปากของพวกเขา! “น นายเพิ่งป้อนอะไรให้พวกเรากัน?!” พวกเขาทั้งคู่ต่างพูดละล่ำละลัก รู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ ไม่นานที่ผู้ชายสองคนนั้นจะตระหนักได้ว่าไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม มันเจ็บปวดมากเหมือนตกนรก ผลกระทบแทบจะในทันที ขณะผู้ชายทั้งคู่เริ่มกุมท้องของพวกเขาและกลิ้งไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวด ด้วยสีหน้าทรมานที่เห็นได้ชัดมากบนใบหน้าของพวกเขา เกสท์เองที่ยืนเงียบ ๆ อยู่ด้านข้างตลอดเวลา ก็ถึงกับตัวแข็งทื่อเพราะความกลัว ขณะที่เขาเฝ้ามองพวกเขากลิ้งเกลือกไปมาด้วยความเจ็บปวด “ก็แค่หนอนพิษ เข้าใจไว้ด้วยว่าหนอนพวกนี้อาจจะกลืนกินอวัยวะภายในของพวกนายไปแล้วก็ได้ ขณะที่พวกเราคุยกัน ไม่นานหรอกก่อนที่ความทรมานจะสิ้นสุดลงและนายทั้งคู่ก็จะตาย” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้าของเขา “ด ได้โปรดไว้ชีวิตของพวกเราด้วย! ด ได้โปรด…” ผู้ชายคนนั้นเริ่มอ้อนวอน “งั้นก็ต่อเมื่อนายตอบคำถามทั้งหมดของฉัน อย่างแรก ทำไมนายถึงย่องตามพี่น้องเฟนเดอร์สันไป? นายเป็นสมาชิกของตระกูลไหนกัน?” แม้ผู้ชายทั้งคู่ได้สาบานว่า