บทที่ 532

“พ่อหนุ่ม บ้านของคุณอยู่ในเมืองนี้เหรอเปล่า?” คนขับเป็นชายวัยกลางคน เขาถามอย่างอบอุ่นและยิ้มออกมา เจอรัลด์พยักหน้า “ยินดีด้วย ไอ้หนูเมืองของคุณกำลังจะได้รับการพัฒนาที่ค่อนข้างสำคัญ และจะไม่มีที่ดินผืนนี้เหลือทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแล! พวกเขาไม่เพียงแต่ให้ค่าที่อยู่อาศัย แต่ยังรวมถึงค่าธรรมเนียมการรื้อถอน และโอกาสในการทำงานอีกมากมายด้วย! คุณดูเหมือนนักศึกษาวิทยาลัย ดังนั้นเมื่อคุณกลับบ้าน คุณควรใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์!” “ใช่ มันจะดีมากครับ!” ขณะที่พวกเขาคุยกันระหว่างทาง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงบ้านเกิดของเจอรัลด์ แต่บ้านของเจอรัลด์อยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ใจกลางเมือง เป็นหมู่บ้านในเมือง มีหลายครอบครัวในหมู่บ้านที่ทำโรงสี พวกเขาทำธุรกิจต่าง ๆ เช่น การโม่แป้ง และอื่นๆ ย้อนกลับไป ส่วนที่ดีที่สุดเกี่ยวกับหมู่บ้านคือ กลิ่นหอมอันน่าอัศจรรย์ของแป้งที่เพิ่งบดในอากาศ แต่การเดินทางกลับมาที่หมู่บ้านครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่ากลิ่นหอมของแป้งที่เจอรัลด์พลาดไปนั้น ตอนนี้ลดฮวบลงมาก "โอ้ว นักศึกษาวิทยาลัยกลับมาแล้ว!" “ทำไมไม่พาแฟนกลับมาด้วย” “เจอรัลด์ คุณหางานทำหรือยัง? ฉันแน่ใจว่านักศึกษามหาวิทยาลัยที