บทที่ 399

“ห๋า?” ความเงียบชั่วครู่เกิดขึ้นในห้อง ทุกคนกำลังจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่เพิ่งพูดขึ้นมา เห็นแก่หน้านายเหรอ? นายเป็นใคร? ทำไมฉันจะต้องเห็นแก่หน้าของนายด้วย? คนที่เพิ่งพูดขึ้นมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์ เขาอยู่นอกห้องตลอดเวลา เฝ้าดูด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาเห็นดักลาสได้รับความอับอายขายหน้า ท้ายที่สุดแล้ว มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าลูอีสเฝ้าดูเลลา ซินดี้ และผู้หญิงที่เหลืออยู่ เขาไม่ได้มีเหตุผลมากนักที่จะต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเลลา ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าเลลาจะค่อนข้างสุภาพกับเขาเมื่อดูผิวเผินแล้ว เจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงคนนี้ดูแคลนและดูถูกเขา ไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องคุยโม้หรือโอ้อวดต่อหน้าของเธอ แต่อย่างไรก็ตาม ซินดี้ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน และเจอรัลด์คงจะรู้สึกแย่ถ้าเขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับเธอจริง ๆ เธอปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดีตั้งแต่ต้นแล้ว ไม่เคยที่จะเหยียดหยามเขาด้วยวิธีใด ๆ ก็ตามเลยสักครั้ง เธอยังเป็นคนประเภทที่ไม่ได้ตัดสินอุปทานไปเองหรือมีอคติในใจของเธอเลยด้วยเข่นกัน บางที มันอาจจะไม่ได้มีความหมายอะไรกับซินดี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามเจอ