บทที่ 1460

จากการที่พวกเขายกย่องเฟเดริโก้ให้เป็นไอดอล เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าคนในกลุ่มนั้นมองคนอื่นว่าเป็นแค่คนงี่เง่าเท่านั้น หลังจากได้ยินพวกเขาตะคอกใส่อาจารย์ของเธอ เพอร์ลาก็โต้กลับด้วยความโกรธว่า “แล้วพวกเธอเป็นใคร ถึงมาบอกให้คนอื่นหลบให้น่ะ?” "ฉันเป็นใคร? แล้วเธอล่ะเป็นใคร? นี่ หลบไปได้แล้ว! เราไม่สามารถถ่ายรูปนายน้อยดันจากตรงนี้ได้จริง ๆ! แค่นี้ทำไม่ได้หรือยังไง?!” "ใช่! เธอคิดว่าเธอรวยมากหรือไง? ถ้าแน่จริง เธอก็ไปแข่งประมูลกับนายน้อยดันของเราสิ ถ้าเธอกล้านะ!” ผู้หญิงที่คลั่งไคล้ตอบโต้อย่างดูถูก "นี่เธอ…!" เพอร์ลาคำราม ตอนนี้เธอรู็สึกโกรธมาก “พวกเขาอยากพูดอะไรก็ปล่อยให้เขาพูดไปเถอะ ช่วยผมเสนอราคาหน่อย คุณเชอร์วิน” เจอรัลด์พูด ขณะที่เขาหันไปมองเทอร์แรนซ์ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครพยายามที่จะเพิ่มราคาประมูลอีก “ได้ครับ อาจารย์คลอฟอร์ด คุณตั้งใจจะเสนอราคาเพิ่มเป็นเท่าไหร่ครับ?” เทอร์เเรนซ์ถาม เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยกนิ้วขึ้นนิ้วเดียว เทอร์แรนซ์ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ด้วยความเคารพ ท่านอาจารย์ เพิ่มเงินแค่หนึ่งแสนดอลลาร์ก็ไม่ได้สร้างความแตกต่างมากนักนะครับ!” “ฮะ! ฉันเกือบจะ