บทที่ 983 ความสงสัยที่เจ็บปวด

“ไม่มีอะไร...” แจ็คสันหยิบเข็มกลัดใส่กระเป๋าตัวเองและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ผมจะไม่อยู่ทานอาหารกลางวันด้วยแล้วนะ สั่งมาพอดีกับที่คุณจะทานก็พอ พรุ่งนี้เช้าผมมีงานที่ต้องทำ เพราะฉะนั้นผมจะกลับบ้านเพื่อไปพักผ่อนก่อน” เมื่อได้ยินดังนั้น ทิฟฟานี่ก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ผู้คนมักพูดว่าเมื่อคนรักกันไม่ได้อยู่ด้วยกัน หัวใจพวกเขาจะโหยหากันมากขึ้น พวกเขาเพิ่งจะกลับมาคบกัน แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนิทสนมแน่นแฟ้นกันเหมือนแต่ก่อน “คุณจะกลับไปตอนนี้เลยเหรอ? คุณกำลังจะกลับทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะมาส่งฉันเนี่ยนะ? ทำไมไม่อยู่กับฉันอีกสักหน่อยล่ะ?” เธอหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าคุณยุ่งมาก คุณไปเถอะ ฉันไม่อยากรั้งคุณเอาไว้และทำให้คุณต้องเสียเวลา” ... ระหว่างทางกลับบ้าน อารมณ์ของแจ็คสันก็เหมือนดั่งท้องฟ้าที่มืดมิดไปด้วยเมฆปกคลุม เขายังไม่ได้เป็นอะไรเมื่อเขาไปส่งเธอ แต่ตอนนี้สภาพอากาศนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ในไม่ช้าจะมีพายุฝนฟ้าคะนอง เขารู้ว่าเขาดูไม่ผิด นั่นคือเข็มกลัดของผู้ชายอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดในใจว่า 'มันเป็นของใครกันแน่? ของอเลฮานโดรรึเปล่า? อเลฮานโดรได้ไปที่อพาร์ตเมนต์ของเธอรึ