บทที่ 1246 ไอ้คนสารเลวลงมืออีกครั้ง

เมื่อเห็นดังนั้นเจตต์ก็ขับรถออกไป หลังจากนั้นสักพักอเลฮานโดรก็พูดว่า “ส่งรูปไปให้แอเรียนและทิฟฟานี่เลย” เจตต์พยักหน้า “อ๋อ ดอน สมิธขอให้ท่านไปเยี่ยมนายหญิงสมิธที่อายาเช่เร็ว ๆ นี้ ท่านจะไปเมื่อไหร่ดีครับ? ผมจะได้จองตั๋วเครื่องบินให้” อเลฮานโดรขมวดคิ้ว “ถ้าเมลานีอยากเจอฉันก็ให้เธอมาหาฉันเองสิ เธอกลับไปอายาเช่เพราะทนเห็นฉันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ? ไม่ต้องไปสนใจไอ้แก่นั่นหรอก เขาอยากทำอะไรก็ปล่อยเขาไป ถ้าเขาต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวเรามากขนาดนั้นก็ให้เขาทำเองสิ” ... ในขณะเดียวกันแอเรียนและทิฟฟานี่ก็ได้ไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง โทรศัพท์ของทิฟฟานี่ดังขึ้นขณะที่พวกเธอกำลังสั่งอาหาร เธอดูโทรศัพท์อย่างมีความสุขเพราะคิดว่าข้อความนั้นมาจากแจ็คสัน แต่ด้วยความประหลาดใจ มันเป็นภาพที่หมายเลขนิรนามส่งมา ภาพนั้นเผยให้เห็นห้องส่วนตัวในบาร์แห่งหนึ่งที่มีแสงไฟสลัวและโรแมนติกและผู้หญิงในชุดกระต่ายนั่งข้าง ๆ แจ็คสัน เห็นได้ว่าทั้งคู่กำลังนั่งด้วยกันขณะที่ยิ้มและดื่มด้วยกัน เมื่อเห็นสิ่งนี้เธอก็รู้สึกตัวชาราวกับว่าเลือดของเธอไหลออกจากร่างกายของเธอไปหมด เธอแม้กระทั่งลืมหายใจไปชั่วขณะ ในที่สุด