บทที่ 1130 เดี๋ยวดีเดี่ยวร้าย เดี๋ยวใช่เดี๋ยวไม่ใช่

มาร์คเดินเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง เขาเอื้อมมือออกไปจับหูของแอริสโตเติลเบา ๆ “ฉันก็อยากจะสร้างบรรยากาศดี ๆ และโรแมนติกเหมือนกัน แต่ร่างกายของเธอมันแสดงออกอย่างชัดเจนมาก เธอไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลยไม่ว่าฉันจะพยายามแค่ไหน มันหมายความได้ว่ายังไง? มันก็หมายความว่าเธอไม่สบอารมณ์ที่จะเดตเลยไง” แอเรียนไม่พอใจกับการกล่าวหาเท็จของเขา “มันเป็นเพราะคุณนั่นแหละที่หน้าบึ้งตลอดทั้งคืน ฉันก็เลยตื่นตระหนก จะให้ฉันมีอารมณ์ทำอย่างอื่นได้ยังไง? คุณทำเหมือนกับว่าฉันทำอะไรผิด คุณมันไร้เหตุผลและไม่โตจริง ๆ ! ตอนที่ฉันกลับมาจากไปเยี่ยมแอรี่ฉันก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาแบบนี้กับคุณไม่ใช่เหรอ? แต่นี่คุณจะไม่พอใจเพียงเพราะฉันบังเอิญเจอกับวิลอย่างนั้นเหรอ?” แอริสโตเติลสะบัดมือของมาร์คออกด้วยความไม่พอใจ มาร์คไม่สนทนาต่อ “ถ้าป้อนนมเขาเสร็จแล้วก็ลงไปทานอาหารเช้าด้วยนะ แล้วฉันจะไปส่งที่ทำงาน” ระหว่างทางไปที่ทำงาน ทิฟฟานี่ก็ดันส่งข้อความมาหาแอเรียนโดยไม่รู้เวลาจริง ๆ: ‘เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง? เดทอันโรแมนติกที่เธอจินตนาการเอาไว้ได้เป็นจริงไหม?’ แอเรียนเห็นว่ามาร์คกำลังใจจดใจจ่อกับการขับรถและไม่ได้สนใจเธอ เธอจึงรีบตอบกลับทิฟฟานี