บทที่ 543

สุดท้าย ทัง โรลชูวก็ไม่ได้ซื้อเดรสหวาบหวิวนั้นกลับบ้าน และถึงแม้ว่าอยากจะซื้อ ชินจินก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี มีหรือที่เขาจะยอมให้เธอใส่ชุดที่โชว์รูปร่างสวยงามต่อหน้าผู้คนมากหน้าหลากตาแบบนั้น? ความงามของเธอต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ใช่ จะว่าเขาเป็นพวกขี้หึงก็ว่าได้ เมื่อโรลชูวเดินออกมาจากห้องลองชุด หยิง เสี่ยวเซียวก็รีบวิ่งเข้าไปกระซิบข้างหูเร็วควัน “ชูวชูว คืนนี้ก็ขอให้โชคดีนะจ๊ะ!” โรลชูวขมวดคิ้วไม่เข้าใจกับความหมายของประโยคเมื่อครู่ แต่เมื่อเธอกลับถึงบ้าน เธอก็เข้าใจในทันที ร่างเล็กเดินตามร่างสูงของชินจินเข้าไปในห้องของพวกเขา “ชินจิน ฉันอยากจะ…” ทว่าก่อนที่คำว่า ‘อาบน้ำ’ จะได้หลุดออกมาจากริมฝีปาก มือหนาก็คว้าเอวบางรั้งไว้แน่น พร้อมดึงตัวเธอให้เข้าไปใกล้ในชั่วพริบตา แรงกดทำให้รับรู้ว่าตอนนี้กำลังโดนอีกฝ่ายกักขังร่างทั้งร่างตรึงไว้กับประตูลานหนา ร่างสูงโปร่งกดทับลงมาจนช่องหว่างระหว่างชายหญิงหายไป “ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ” โรลชูวพึมพำเสียงเบา พลางยกมือทาบลงบนอกหนาเชิงดันตัวคนตรงหน้าให้ถอยหลังออกห่าง นัยน์ตาคู่สวยหลบลงราวกับไม่กล้าโต้ตอบนัยน์ตาคู่คมที่มองเธออยู่ ชินจ