บทที่ 256

ไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกำลังชมเขาอยู่ เธอเลยรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “โจ๊กของคุณอร่อยจริง ๆ” "ผมรู้อยู่แล้วครับ" เขาพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ทัง โรลชูว ถึงกับพูดไม่ออก เขาไม่เคยถ่อมตัวเลยจริง ๆ "เอ่อ... ชินจิน... " ทัง โรลชูว กินโจ๊กเต็มปากและลังเลว่าเธอควรจะเริ่มพูดจากตรงนี้ก่อนดี “อะไรเหรอครับ?” คิ้วของ ลู ชินจิน ขมวดขึ้น เมื่อเห็นว่าเธอกำลังลังเล "ก็แค่..." ทัง โรลชูว เม้มริมฝีปากของเธอและหลังจากคิดเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่งเธอก็พูดต่อ "ชินจิน ฉันไม่อยากให้คุณทิ้งงานของคุณเพราะฉันอีกแล้ว" ลู ชินจิน ได้ยินแบบนั้นก็อดที่จะเลิกคิ้วขึ้นไม่ได้ “ผมไม่ได้ทิ้งงานของผมนะ” "คุณหมายความว่ายังไง คุณควรจะอยู่ที่บริษัทนะ ในเวลานี้ แต่วันนี้คุณมาที่นี่เพื่อทำโจ๊กให้ฉันและยังทานข้าวกับฉันอีกด้วย" เมื่อเห็นเธอไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ลู ชินจิน ก็หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า "ชูว ผมเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในบริษัท แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เพราะงั้นทำไมผมถึงต้องจ้างผู้ช่วยอย่าง มู หลิง ล่ะ?” "ที่คุณพูด คุณพูดถูก" ทัง โรลชูว เถียงเขาไม่ได้เธอถอนหายใจเบา ๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ “ชูวครับ” เขา