บทที่ 153

ได้ยินแบบนั้น ทัง โรลชูว เอียงศีรษะมองเขาและยิ้มอย่างเขินอาย “แล้ว...ชินจินล่ะ อยากอาบน้ำกับฉันไหม?” ลู ชินจิน ตะลึง “อาบน้ำด้วยกันไหม?” “ถ้า ชินจิน ไม่อาบน้ำ ฉันก็ไม่อยากอาบน้ำเหมือนกัน” ทัง โรลชูว พึมพำกับตัวเองขณะที่เธอเอนตัวไปที่แขนของ ลู ชินจิน และถูหัวของเธอกับหน้าอกของเขา หลังจากหาตำแหน่งที่สบายแล้วเธอก็หยุดเคลื่อนไหว เมื่อเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ "ไม่ได้อายอะไรเลย" อยู่ในอ้อมแขนของเขา ลู ชินจิน ก็พบว่าความรู้สึกมืดมนของเขาหายไปอย่างมาก “ที่รักเธอควรอาบเองนะ ไม่งั้นผมสัญญาไม่ได้หรอกว่าผมจะควบคุมตัวเองได้” เสียงของ ลู ชินจิน นั้นต่ำ และเป็นแม่เหล็กฟังดูน่าหลงใหลอย่างยิ่ง เขาพา ทัง โรลชูว ลงในอ่างอาบน้ำ หลังจากปรับอุณหภูมิของน้ำแล้วเขาก็เริ่มเติมน้ำลงในอ่าง ทัง โรลชูว พยายามลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ “นั่งให้เรียบร้อย” ลู ชินจิน ยืดตัวออกเพื่อบังคับให้เธอถอยหลังลง หลังจากออกจากห้องน้ำเขาได้สุ่มเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าของ ทัง โรลชูว ก่อนที่จะกลับมา ในขณะที่อ่างค่อย ๆ เต็มไปด้วยน้ำ ทัง โรลชูว ก็นั่งอยู่ข้างในเสื้อผ้าบนร่างของเธอลอยขึ้น... เมื่อเห็น ทัง โรลชูว นอนอย่างคนเกียจคร้านอย