บทที่ 25

เพียะ เพียะ เพียะ! ดอนถูกตบหน้าสองสามทีโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ ทำให้หน้าของเขาบวม กลายเป็นหัวหมูในทันที! ดอนเกิดอาหารมึนงง “บราเทอร์ไทสัน ผมขอให้คุณจัดการไอ้ขยะนั่น…ทำไมคุณถึง…” ในตอนนี้ทุก ๆ คน รวมทั้งดอนต่างงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้น เกิดอะไรขึ้น? ไทสันไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีของดอนหรอกหรือ? เขาจะเลิกคบดอนง่ายๆได้ยังไง? “คุณกำลังจะฆ่าตัวเองตายและกำลังจะทำให้ผมเดือดร้อนด้วยซ้ำ วันนี้ผมต้องได้ทำลายคุณให้ย่อยยับ…” ไทสันเตะดอนจนเขาไถลไปไกลหลายเมตร จากนั้นเขาก็พูดอย่างโหดเหี้ยม “ซ้อมมัน จัดการมันให้หนัก!" ลูกน้องที่ติดตามเขาในตอนแรกรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่ตอนนี้พวกเขาต้องทำตามคำสั่ง เมื่อเจ้านายพูดแล้วพวกเขาจะแค่ดู และอยู่นิ่ง ๆ ได้อย่างไร? จัดการเขาซะ! ในวินาทีถัดมาชายฉกรรจ์หลายสิบคนก็เข้ามารุมเตะดอน "ทำไม?! บราเทอร์ไทสัน ทำไมคุณถึงให้พวกเขาทำร้ายผม!” ดอนร้องโหยหวนและกลิ้งไปมา นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ! สมาชิกทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ มองกันไปมา ดอนคงไม่ถูกรุมซ้อมจนตายที่นี่ใช่ไหม? ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขากระแอมไอและพูดว่า “บราเทอร์ไทสัน ได้โปรด…” “ฉ