บทที่ 12

เวนดี้หน้าแดงขณะที่ฮาร์วี่ย์จ้องตรงมาที่เธอ เธอรู้สึกอาย เมื่อคืนนี้เธอยังหยิ่งผยองต่อหน้าฮาร์วี่ย์และยังดูหมิ่นเขาที่ริอาจมานั่งข้างๆเธอ ถึงอย่างนั้นเธอยังคงยืนอยู่ที่นี่ในวันนี้เพื่อรอคำสั่งของเขา ฮาร์วี่ย์จ้องมองเธอสักพัก แม้ว่าเพื่อนร่วมชั้นคนนี้ของเขาจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่นิสัยของเธอก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เขาพูดอย่างใจเย็นทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้ “ผมจะไม่ไล่คุณออกเพราะเรื่องนี้หรอก สำหรับการเลื่อนตำแหน่งของคุณ คุณต้องแสดงให้ผมเห็นว่าคุณมีความสามารถแค่ไหนแล้วเราค่อยมาพูดถึงเรื่องนี้กัน” เขาไม่สนใจเธอหลังจากพูดแบบนั้นออกไป เขาเพิ่งได้มาบริษัทมาและยังไม่รู้ว่าบริษัทดำเนินธุรกิจอย่างไร แล้วเขาจะมาเสียเวลาคุยเรื่องไร้สาระแบบนี้กับเวนดี้ได้อย่างไร? แม้ว่าเวนดี้จะสวย แต่ฮาร์วี่ย์ก็เคยเห็นผู้หญิงที่สวยกว่า อย่างน้อยแมนดี้ภรรยาของเขาก็สวยกว่าเธอด้วยซ้ำ … เมื่อประธาน ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เปลี่ยนไป การลงทุนโครงการปัจจุบันทั้งหมดก็ชะลอเอาไว้ ถึงอย่างนั้นพวกเขาได้เพิ่มเงิน 5 พันล้านดอลลาร์เพื่อจะลงทุนในโครงการที่มีปะสิทธิภาพ ข่าวที่ออกมาเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดดังสนั่นไปทั่วผืนดิน ข่าวนั้นได้กระจายไปทั่วนิอัมมี่ภายในเวลาอันสั้น ทุกคนรู้ดีว่านี่คือการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในนิอัมมี่ หากครอบครัวไหนสามารถทำให้ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ลงทุนในโครงการของพวกเขาได้บริษัทของพวกเขาก็จะเติบโตอย่างรวดเร็วและกลายเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆ ในนิอัมมี่! ตระกูลซิมเมอร์จะไม่อยู่เฉยอย่างแน่นอน ท่านซิมเมอร์นัดทานอาหารค่ำกับครอบครัวทันทีและเรียกสมาชิกในครอบครัวทุกคนมารวมตัวกัน แมนดี้รีบโทรหาฮาร์วี่ย์ เธอขอให้เขากลับบ้านและเตรียมตัวไปทานอาหารค่ำด้วยกัน ฮาร์วี่ย์รีบกลับบ้านทันที ในขณะเดียวกันแมนดี้นั่งอยู่ในรถปอร์เช่สีแดงของเธอแล้วมองไปที่โทรศัพท์อย่างไม่สบอารมณ์ “ที่รักผมมาสาย” ฮาร์วี่ย์วิ่งเหยาะๆตลอดทางและมุ่งตรงมาหาแมนดี้ คืนนี้แมนดี้สวมชุดเกาะอกพร้อมเข็มกลัดดอกกุหลาบติดที่หน้า “หัวใจแห่งปราก” ดวงตาของฮาร์วี่ย์สว่างสดใสขึ้น เขารู้ว่าสิ่งนี้มาจากไหน เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะชอบสิ่งที่เขาให้เธอมากจนแทบรอไม่ไหวที่จะใช้มันในตอนนี้ แมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างไม่มีความสุข เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าคุณยังคงมองฉันแบบนี้ฉันจะควักตาคุณ…” “โอเค…โอเค…” ฮาร์วีย์สะดุ้ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าแมนดี้จะจับได้ เขาจึงรีบหันหน้าไปทางอื่น “คืนนี้ยังเป็นมื้อค่ำของครอบครัว ทำตัวดี ๆ อย่าทำให้ฉันต้องอับอาย” “เอาล่ะผมรู้” ฮาร์วี่ย์เข้าไปในรถ จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนมาจากด้านหลังก่อนที่เขาจะคาดเข็มขัดนิรภัย “ฮาร์วี่ย์ นี่นายใส่เสื้อผ้าขาดๆ มาทานมื้อค่ำของครอบครัวหรือเปล่า? ทำไมคุณมีกลิ่นหม้อไฟ? อย่าบอกนะว่าคุณเอาเสื้อผ้าพวกนี้มาจากกองขยะ?” สีหน้าของแม่ยายของเขาเย็นชาและเยือกเย็นขึ้น ยิ่งเธอมองลูกเขยคนนี้เธอก็ยิ่งไม่ชอบเขามากขึ้นไปอีก ลิเลียนสวมชุดราตรีสั้นอวดเรียวขา เธอดูสมกับเป็นผู้ใหญ่และเซ็กซี่สง่างามและน่าดึงดูด รสนิยมของฮาร์วี่ย์แย่มากเมื่อเทียบกับเธอ อย่างไรก็ตามฮาร์วี่ย์ไม่ต้องการโต้เถียงกับเธอ เขาแค่ยิ้มและนิ่งเงียบ ลิเลียนตัวสั่นด้วยความโกรธและพูดว่า "นายมันโง่หรือหูหนวกหะ? นายเป็นเหมือนขยะ! ลูกสาวของฉันยอมแต่งงานกับนายได้อย่างไร? เป็นโชคร้ายของตระกูลซิมเมอร์ที่สุด!” “คุณแม่อย่าโกรธเลยค่ะ คุณแม่แต่งหน้ามาสวย ๆ” แมนดี้ที่กำลังขับรถถอนหายใจและพูดออกม าเธอไม่มีความคิดเห็นใดๆเกี่ยวกับการแต่งตัวของฮาร์วี่ย์ “ทำไมฉันจะโกรธไม่ได้? ฉันอิจฉาเวลาที่มองลูกเขยของคนอื่น ทำไมลูกเขยของฉันเป็นแบบนี้” ลิเลียนชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์ "ฉันจะบอกแก คิดว่ามันจะดีขึ้นเหรอที่ไม่พูดอะไรออกมา พรุ่งนี้แกไปเอาใบหย่ากับเธอซะ นี่คือค่าตอบแทนของแก เข้าใจไหม” ลิเลียนควักธนบัตรมูลค่าหนึ่งร้อยดอลลาร์จากกระเป๋าถือของเธอ แล้วโยนใส่หน้าของฮาร์วี่ย์ ฮาร์วี่ย์นั่งนิ่งไม่ไหวติงราวกับว่าเขาไม่เข้าใจอะไร แม้ว่าแมนดี้จะรู้สึกเสียใจกับเขา แต่เธอก็นึกโกรธเมื่อเห็นพฤติกรรมไม่แยแสของฮาร์วี่ย์ ถ้าเขาเก่งกว่านี้เธอก็คงไม่อายใครขนาดนี้ แมนดี้ระงับโกรธของตัวเองแล้วขับรถพาฮาร์วีย์ออกมา … ที่ประตูทางเข้าคฤหาสน์ซิมเมอร์มีรถหลายสิบคันจอดอยู่ที่นั่น ทั้งหมดล้วนเป็นรถหรูนำเข้า เมื่อพวกเขามาถึงห้องโถงก็เต็มไปด้วยผู้คน ซีนเธียร์ น้องสาวของแมนดี้ก็มาด้วย ในวันนี้เธอยังอยู่ในชุดนักเรียน ถ้าหากเธอกลับไปเปลี่ยนชุดหลังเลิกเรียนมันอาจจะทำให้เธอมาสาย อย่างไรก็ตามชุดนักเรียนทำให้เธอดูอ่อนเยาว์สมวัย น้องสุดท้องของตระกูลซิมเมอร์เป็นคนที่หน้าตาดีที่สุด เมื่อซีนเธียร์โตขึ้นจะเป็นผู้หญิงที่สวยมาก! พวกเขานั่งลงและสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ ก็เข้ามาทักทาย ในช่วงเวลานี้ฮาร์วี่ย์เหมือนมนุษย์ล่องหน ไม่มีใครใส่ใจที่จะมองมาที่เขา เขาไม่ใส่ใจ ถึงยังไงสถานะของเขาในตระกูลซิมเมอร์ก็เป็นเช่นนั้นอยู่ดี คืนนี้เขาอยู่ที่นี่เพื่อมาดูอะไรสนุก ๆ เท่านั้น ดังนั้นเขาควรกินมากกว่าที่จะสนใจสิ่งอื่น อย่างไรก็ตามยังมีใครบางคนต้องการที่จะทำให้เขามีเวลาที่ยากลำบาก ซินเธียร์นั่งข้างๆเขาและพูดอย่างเย็นชาว่า “คนขี้แพ้ นายรู้ไหมเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป นายจะต้องออกไปจากตระกูลซิมเมอร์”