บทที่ 668

แทบจะทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออกกัน ในขณะที่มอลลี่รู้สึกกลัวและเศร้าใจพอ ๆ กันแทนมีล่าขณะที่เธอเฝ้ามองเพื่อนที่แสนดีของเธอถูกผลักลงกับพื้น แต่ก็ต่างกันกับฮอลลี่ที่กำลังยิ้มเยาะเหมือนกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว ประธานคลอฟอร์ดเอง ที่กำลังได้รับข้อความในขณะนั้น ก็แสร้งทำเป็นเหมือนว่าเธอไม่ได้เห็นอะไร “ฮึ่ม! เธอกล้ามารุกรานคุณคลอฟอร์ดได้ยังไง? ถ้าฉันไม่สอนบทเรียนให้เธอเป็นการส่วนตัวตอนนี้ละก็ เธอก็จะไม่มีวันเรียนรู้แน่!” โยเอลตะเบ็งเสียงใส่ ขณะที่เขายกแขนของเขาขึ้น ดูเหมือนพร้อมที่จะทุบตีมีล่าแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้เริ่มโจมตีครั้งแรก เขาก็หยุดชะงักได้ทันเวลาพอดี เขาสังเกตเห็นได้ทันเวลาว่าหน้าจอโทรศัพท์ของมีล่า ซึ่งก่อนหน้านี้ตกไปด้านข้าง มีรูปถ่ายของคุณคลอฟอร์ด! “…หืมม? อะไรเนี่ย?!” โยเอลกล่าว รู้สึกสะดุ้งตกใจ “เธอรู้จักคุณคลอฟอร์ดใช่ไหม?” โยเอลถาม เห็นได้ชัดว่าประหลาดใจที่เห็นรูปของน้องชายอุปถัมภ์ของเขา ในโทรศัพท์ของผู้ช่วยพนักงานบางคน จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา พยายามอย่างหนักที่จะรู้ให้ได้ว่าจริง ๆ แล้วเธอเป็นใครกัน เพราะเขายังไ