บทที่ 404

ซินดี้หัวเราะคิกคัก “แน่นอนสิ!” โดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เลลาสวนกลับ “ซินดี้! เธอลืมไปแล้วเหรอว่าเธอมาที่นี่เพื่อจะถามถึงอะไร? และ และ...ไม่ใช่ว่าเธอเป็นกังวลเกี่ยวกับเจอรัลด์มาก เมื่อครู่ก่อนหรอกเหรอ? ไม่ใช่ว่าเธอสงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่ได้รับบาดเจ็บหรือไง?” “โอ้ ใช่! ให้ตาย ความตื่นเต้นของฉัน ฉันเกือบลืมไปน่ะ เจอรัลด์ บอกพวกเรามา นายยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ได้อย่างไร? และผู้ชายเหล่านั้นทุกคนที่อยู่ด้านนอกเป็นคนของนายใช่หรือเปล่า?” “จริง ๆ...ฉันยังคงไม่บุบสลายได้อย่างไรงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามอย่างพูดอะไรไม่ออก “พวกเรากำลังถามนายไง!” เลลาขมวดคิ้ว ถลึงตามองเจอรัลด์ จากนั้นเจอรัลด์ก็ตบหน้าผากของเขา “โอ้ ฉันจำได้แล้วตอนนี้ ขณะที่ฉันกำลังจะออกมาชกต่อยกับลูอีส ลูกค้าจากห้องข้าง ๆ ก็พรวดพลาดเข้ามาในห้อง และบางทีพวกเขาอาจจะมีความแค้นบางอย่างกับลูอีสมั้ง เพราะทุกคนเริ่มต่อสู้กันในทันที! ในความโกลาหลทั้งหมดนั่น ฉันจึงจัดการหลบหนีออกมาเงียบ ๆ” เจอรัลด์พูดจบพร้อมกับหัวเราะ เลลาโกรธจัดอย่างมากจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ เห็นได้ชัดว่าเจอรัลด์กำลังโกหกอยู่ หลบหนีออกมาเงียบ ๆ เหรอ? เช่น ออกมาจากบาร