บทที่ 400

ผู้ชายกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในบาร์คาราโอเกะกันหลังจากเดรกและไทสันโบกมือของพวกเขา ในขณะเดียวกันนี้ ภายในห้อง ลูอีสกำลังเล่นแก้วไวน์ในมือของเขาขณะที่เขามองไปที่นาฬิกาของเขาและกล่าวขึ้นมา: หนุ่มน้อย ตอนนี้ก็ห้านาทีแล้ว ยังไม่มีสายโทรเรียกแม้แต่สายเดียวเลย นายกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือเปล่า?” เขาหัวเราะขณะที่พูด ครู่ต่อมา ประตูห้องก็ถูกเตะเปิดออกพร้อมกับเสียงดังโครม ชายกลุ่มหนึ่งหลั่งไหลกันเข้ามาในห้อง บอดี้การ์ดของกลุ่มพยายามหยุดชายพวกนั้นกันทันที แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทำอะไร ผู้ชายในชุดดำกลุ่มนั้นก็เตะบอดี้การ์ดพวกนั้นจนล้มลงพื้นแล้ว การกระทำและการเคลื่อนไหวของพวกเขาทุกคนนั้นรวดเร็วและรุนแรงมาก เหมือนกับนักล่าที่กำลังโจมตีเหยื่ออยู่! “พวกนายเป็นใครกัน?” ลูอีสผงะไป เมื่อเขาเห็นทักษะต่าง ๆ ของคนเหล่านี้และออร่าที่น่ากลัวแต่ก็ลึกลับล้อมรอบพวกเขานั้น ลูอีสรู้ว่าชายเหล่านี้ไม่ได้มาจากพื้นหลังที่ธรรมดาใด ๆ แน่ “คุณคลอฟอร์ด เป็นเขาเหรอครับ?” เดรกและไทสันเดินมาหาเจอรัลด์ และกระซิบถามด้วยเสียงต่ำ “อืม สอนบทเรียนเขาหน่อย!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย “ให้ตาย น