บทที่ 163

“ว่าไงนะ? เขาคือคุณคลอฟอร์ดงั้นหรือ?!” เมื่อได้ยินคำพูดของเอเดน ฝูงชนก็มองไปยังทิศทางของพวกเขาด้วยความตกตะลึง ดวงตาของดิกสันเบิกกว้างขึ้นด้วยความไม่เชื่อขณะที่กรามของแอมเบอร์อ้าค้างลง “เฮ้เพื่อน คุณคือน้องชายอุปถัมภ์ของผม เจอรัลด์ คลอฟอร์ดใช่ไหม?” โยเอลถามอย่างร้อนใจ เขาไม่เคยคิดว่าเจอรัลด์จะปรากฏตัวเช่นนี้ “ใช่ ผมเอง!” เจอรัลด์ตอบขณะที่พยายามจะลุกขึ้น เขาเปล่งเสียงไม่พอใจและหายใจ ร่างกายของเขารู้สึกชาจากการทนรับน้ำหนักของสาวสวยสองสามคนนั้นที่นั่งอยู่บนตัวเขา “ใครก็ได้ ช่วยให้ผมลุกขึ้นหน่อย!” “ตายจริง! คุณคลอฟอร์ดค่ะ คุณคลอฟอร์ด!” หญิงสาวเหล่านั้นที่กำลังยืนอยู่ใกล้กับเจอรัลด์มากที่สุดต่างก็ตกตะลึง เสียงกรี๊ดร้องของพวกเธอดังมากจนกลบเสียงของเจอรัลด์ เอเลน่ารู้สึกกลัวและแทบช็อกกับสิ่งที่เธอได้เห็น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอยังคงรีบเข้าไปช่วยเจอรัลด์ให้ลุกขึ้นยืน ครั้งที่แล้ว เอเลน่าได้ทำให้คุณคลอฟอร์ดขุ่นเคืองใจ แต่คุณคลอฟอร์ดก็ไม่ได้รุนแรงกับเธอมากเกินไปก็เพราะพ่อของเธอ แต่อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์นี้ดูเหมือนจะร้ายแรงมาก เอเลน่าไม่แน่ใจว่าคุณคลอฟอร์ดจะโกรธกับเรื่องนี้แค่ไหน เธอยื