บทที่ 1442

“ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับเขาอีกแล้ว นายน้อยไซม์ ให้ผมจับมันมาหักแขนหักขาก่อน แล้วเราค่อยมาคุยกันต่อ!” โฮแกนกล่าว ขณะที่รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวของเขาได้แผ่ขยายออกในไม่กี่วินาทีต่อมา! เขายกกรงเล็บเหล็กขึ้น แล้วพุ่งเข้าหาเจอรัลด์อย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ การเคลื่อนไหวของเขาได้สร้างพลังมหาศาลขึ้นภายในห้องห้องนั้น จนทำให้เฟอร์นิเจอร์โดยรอบแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย! เห็นได้ชัดเลยว่าตอนนี้โฮแกนแข็งแกร่งขึ้นมาก เมื่อเทียบกับตอนที่เขาเจอเจอรัลด์ครั้งแรก! เมื่อฝ่ามือของโฮแกนยื่นเข้ามาใกล้ร่างของเจอรัลด์เพียงไม่กี่นิ้ว เสียงระเบิดก็ดังขึ้น...! อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์กลับยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ ความจริงแล้ว การจู่โจมของโฮแกนเมื่อสักครู่นี้ไม่สามารถทำอะไรเจอรัลด์ได้ด้วยซ้ำ! โฮแกนได้แต่หยุดชะงักและตกตะลึงอย่างมาก จากนั้นเขาก็อุทานกับตัวเองว่า “…อะไรกันเนี่ย?” เห็นได้ชัดว่าโฮแกนถูกตรึงไว้ด้วยแรงมหาศาล และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้เปลือกตาของผู้หญิงในชุดดำและชายที่สวมเสื้อคลุมเริ่มกระตุกอย่างรวดเร็ว “ถึงตอนนั้นฉันจะสู้แกไม้ได้ แต่ตอนนี้แกเปรียบเสมือนมดสำหรับฉัน!” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่ลำแสงที่รุนแรงพ