บทที่ 550

ซีซี่พยักหน้าอย่างรับรู้เเล้วขอตัวจากไป “เพื่อนของฉันอยู่ตรงนั้น ฉันจะไปที่นั่นแล้วจะกลับมาคุยกับพี่สะใภ้ต่อนะคะ” ยังคงใช้คำว่า ‘พี่สะใภ้’ ต่อ… ซีซี่เป็นหญิงสาวที่ป่วนจริง ๆ การขอตัวของเธอดูเหมือนจะเป็นความตั้งใจเพื่อจะเปิดทางให้ดิกสัน เขารีบเสนอขึ้นมา “ไปคุยกันตรงโน้นสักครู่ได้ไหม?” ฉันปฏิเสธ “ขอโทษนะ เเต่เราไม่มีอะไรที่ต้องคุยกันอีกแล้ว” ดิกสันกับฉันเป็นอะไรกันเมื่อก่อน เขาเเสดงท่าทางเเย่ ๆ ออกมาตอนที่เขาเห็นความเเน่วเเน่ของฉัน “ขอโทษ มันเป็นความผิดของผมเอง ผมทำร้ายคุณตั้งหลายครั้ง ทำให้คุณไม่กล้าที่จะอยู่ใกล้ผมอีกต่อไป!” เขาถอนหายใจ น้ำเสียงนุ่มลึก ๆ ของดิกสันแฝงไปด้วยความสิ้นหวัง เขามองไปที่ฉากวุ่นวายในงานเลี้ยงแล้วจึงพึมพำอย่างเศร้าหมองว่า “ผมไม่เเน่ใจว่าทำไมเรามาถึงจุด ๆ นี้ได้ ผมไม่เคยคิดที่จะทำร้ายคุณเลย แต่… ผมเป็นคนเดียวที่ทำผิดต่อคุณในการเเต่งงานของเราสามปีก่อน และผมก็ยังทำผิดต่อไป อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดมันเกิดขึ้นก็เพราะเวนดี้… ผมไม่อยากหาข้ออ้างอื่น เพราะว่าผมเป็นคนที่แบกการกระทำเหล่านั้น ผมจะทนกับความรับผิดชอบนี้ไว้! ถึงเเม้ว่ามันจะเข้าใจได้ที่คุณจะโทษผม แต่ผมก