บทที่ 437

จะไม่มีใครพรากเราทั้งสองคนในชีวิตนี้ แม้แต่แม่ผู้ให้กำเนิดของแซคคารี่ก็ตาม! หลังจากที่แซคคารี่จากไปแล้ว ฉันก็งีบหลับบนโซฟา สภาพจิตใจของฉันดีขึ้นหลังจากการงีบหลับ และร่างกายของฉันก็ไม่ได้แสดงความผิดปกติใด ๆ ฉันทำอาหารให้ตัวเองอย่างมีความสุข จากนั้นก็ไปจัดการกับเรื่องของครอบครัวชิคต่อ กว่าฉันจะกลับถึงบ้าน ก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว หลังจากฉันอาบน้ำเสร็จ แม่ก็โทรมา เธอถามฉันว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงาน ฉันหัวเราะและตอบกลับไปว่า “หนูเพิ่งจะหมั้นที่นี่กันเองนะแม่” “แม่ก็แค่ถามเฉย ๆ” “อย่ากังวลเลยค่ะ หนูจะได้จัดงานแต่งงาน” ได้ยินอย่างนั้น แม่ของฉันก็รู้สึกสบายใจ "ตกลง เห็นลูกเป็นแบบนี้แล้วก็โล่งใจ ในขณะเดียวกัน ท้ายที่สุดเกี่ยวกับคลิฟฟอร์ด… ทำไมลูกถึงไม่บอกเราเกี่ยวกับภูมิหลังของผู้หญิงคนนั้น” ได้ยินจากแม่ของฉันหมายความว่าพวกเขาได้พบกับเอเลนแล้ว ฉันถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่า “เธอเป็นอย่างไรบ้างคะ?” “พ่อของลูกเดินทางไปที่เมืองเอสเพื่อพบเธอเมื่อเช้านี้ เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารัก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เต็มใจที่จะสงบศึก เมื่อเราพูดถึงคลิฟฟอร์ด” ฉันจึงถามต่อว่า “ที่บอกว่าไม่เต็มใจ แม่หมายความว่าอย