บทที่ 417

ลึกในก้นบึ้งของหัวใจฉัน ฉันหวังว่าแลนซ์จะประสบความสำเร็จในการไล่จีบยารา พิจารณาจากการที่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผู้ชายจะตกหลุมรักใครสักคน แลนซ์: “ขอบคุณนะ ยัยบ๊อง” หลังจากนั้นฉันก็เก็บโทรศัพท์กลับเข้าไป และพักผ่อนสักพัก ในระหว่างทางในรถยังคงเงียบตลอดเวลา แซคคารีไม่ใช่คนช่างพูด ถ้าฉันไม่ได้เริ่มการสนทนา มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะพูดคุยกับฉัน เมื่อเราไปถึงเมืองถงก็เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ฉันไม่ได้กินอะไรเป็นอาหารเช้า ฉันจึงเลยรู้สึกหิวมาก แซคคารี่ขับรถพาเรากลับไปที่คฤหาสน์ของเขาทันที แล้วฉันก็เห็นใครบางคนกำลังยืนรอเราอยู่ที่ทางเข้า ผู้หญิงคนนั้นเคยเรียกตัวเองว่าเป็นว่าที่นายหญิงในอนาคตของตระกูลชิค แซคคารี่ก็เห็นเธอเช่นกัน เขาจอดรถไว้ใกล้คฤหาสน์ และปลดเข็มขัดนิรภัยออก เขาอธิบายกับฉันว่า “เธอควรจะอยู่ที่นี่ นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่ของฉัน รอฉันบนรถก่อน” ฉันพยักหน้าและรอเขาอย่างเชื่อฟัง แซคคารี่ลงจากรถ และเดินไปหาโนเอลด้วยฝีเท้าที่มั่นคงเพื่อไปหาเธออย่างรวดเร็ว แซคคารี่และโนเอลต่างก็มีการแสดงออกที่เป็นกลางระหว่างพวกเขา ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือการจ้องมองของพวกเขา เมื