บทที่ 865 ไม่ช้าก็เร็ว มนุษย์ทุกคนจะเรียนรู้วิธีการหลอกลวง

วิกกี้รู้สึกถึงความกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ตัวเธอเองก็รู้ด้วยว่าถ้าเธอยังโมโหต่อไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น เมื่อถึงจุดนึงเธอคงต้องลดราวาศอกลง “เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว งั้นฉันไปล่ะ อย่าเครียดมากเกินไปแล้วกันนะ” เธอเริ่มแผ่วลง ขณะกำลังเดินทาง เธอก็ผ่านพื้นที่ออฟฟิศรวมและจ้องเขม็งไปที่ธัญญ่า ถึงแม้จะสามารถปล่อยวางความโกรธให้ทิฟฟานี่ได้อย่างน่าประหลาด แต่ความจริงแล้วเหตุผลนั้นเรียบง่ายมาก ในความคิดของวิกกี้นั้น ธัญญ่าน่ารำคาญและน่าสงสัยที่สุดเพราะเธอเคยอยู่ภายใต้ความดูแลของแฟนเธอ ธัญญ่าเคยอยู่กับแฟนของเธอเมื่อครั้งยังไม่ได้เจอหน้าคร่าตากับเขาในชีวิตจริงด้วยซ้ำ มันเป็นเรื่องที่ไม่ว่าใครที่เจอก็คงต้องรู้สึกเคียดแค้นทั้งนั้น อย่างไรก็ตามวิกกี้ก็ต้องกลั้นใจทำตัวไม่รู้สึกอะไรถึงแม้จะมีความรู้สึกในใจที่ไม่เป็นเช่นนั้นก็ตาม ธัญญ่ารอจนวิกกี้ออกไปจากบริษัทก่อนจะเข้าไปหาเอริกในออฟฟิศ “คุณนาธาเนียล เอ่อ ก่อนหน้านี้พี่ทิฟฟานี่เหมือนจะมีปัญหากับแฟนคุณเล็กน้อย ฉันเลยเดาว่าเธอน่าจะมาบอกคุณแล้วใช่ไหม?” เธอกล่าว “ได้โปรดอย่าโกรธพี่ทิฟฟานี่เลย บางทีเธอก็พูดสิ่งเธอคิดโดยไม่ได้กลั่นกรอง มันเป็นธรรมชาติของเ