บทที่ 496 กาแฟได้แล้ว

ก่อนที่นายาจะทันได้พูด ลูกค้ารายนั้นก็ยิ้ม “แอเรียน ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะทำงานในสถานที่แบบนี้ พี่มาร์คที่รักไม่ต้องการเธอแล้วเหรอ? ช่างน่ายินดี! ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอว่าเธอจะไม่จบลงอย่างมีความสุขน่ะ” สีหน้าของแอเรียนมืดลง เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นแอรี่ที่นี่ “แอรี่ ระวังคำพูดของเธอด้วย ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เจอเธอที่นี่เช่นกัน เธอไม่สามารถอยู่รอดในเมืองหลวงใช่ไหมล่ะ? ถ้าอยากกินก็กิน ไม่อยากกินก็ออกไปซะ ฉันไม่ต้องการให้บริการเธอ” นี่เป็นครั้งแรกที่นายาได้เห็นด้านที่โหดร้ายของแอเรียน เธอรู้สึกพึงพอใจอย่างมากเมื่อความโกรธของเธอถูกระบายออกไป “นี่คือเจ้านายของเรา พวกเราเป็นพนักงาน” แอรี่ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับแอรียนเพียงเพราะเธอเป็นเจ้าของร้านขายของหวาน “ฉันได้ยินมาว่าร้านขนมที่นี่ไม่เลวเลยเพราะขนมที่นี้มีรสชาติเหมือนฝีมือของเชฟมืออาชีพ ฉันสงสัยว่าจะเป็นใคร แต่ตอนนี้หลังจากที่ได้เห็นเจ้าของร้าน ฉันรู้เลยว่ามันไม่มีอะไรนอกจากกลลวง แม้ว่าเธอจะไม่ใช่พนักงาน เธอก็เป็นแค่เจ้าของร้านขนม มันเป็นเรื่องใหญ่ตรงไหน? ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อน ฉันจะเป็นเหมือนเธอได้อย่างไร? แอเรียน บอกฉันเร็ว ๆ สิ ว่าเธอถูกไล่