บทที่ 1121 คุณเทรมอนต์ชวนเธอไปทานมื้อเที่ยง

สีหน้าของเจนิซบ่งบอกถึงความลังเล ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ตั้งสติได้และพนมมือเข้าหากันเพื่อบอกลา “ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวนะคะ…” หลังจากที่เธอออกไป มาร์คก็เรียกเดวี่เข้ามาในห้องทำงานเขาเพื่อต่อว่า “นายมีหน้าที่เดียวนะเดวี่ แค่หน้าที่เดียว โต๊ะทำงานนายก็อยู่ข้างหน้าห้องทำงานฉัน แต่นายกลับไม่สามารถเฝ้าห้องทำงานให้ฉันได้อย่างนั้นเหรอ? ฉันให้คนอื่นเข้ามาในห้องทำงานฉันโดยที่ยังไม่ได้อนุญาตตั้งแต่เมื่อไหร่? ชั้นนี้เป็นเขตหวงห้าม และหากไม่มีอะไรเร่งด่วน ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามเข้ามา เข้าใจไหม? ฉันจะเตือนเป็นครั้งสุดท้ายนะเดวี่ ถ้าฉันเห็นเจนิซ เบลล์ในห้องทำงานฉันโดยที่ฉันยังไม่ได้อนุญาต นายโดนไล่ออกแน่!” เดวี่งงงวย “แต่ท่านครับ ผมไม่เคยเห็นท่านมีปัญหากับเรื่องนี้มาก่อนเลย และท่านก็ดูสนิทกับเธอมากจนผมไม่คิดว่าท่านจะมีปัญหาอะไร” เขาอธิบาย “แล้วไหนเธอจะคารมดีและรู้ว่าจะต้องพูดอะไรเมื่อไหร่อีกด้วย มันไม่ง่ายเลยนะครับที่จะปฏิเสธผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างเธอ แต่ผมเข้าใจแล้ว คราวหน้าผมจะไม่ปล่อยให้เธอเข้าไปเองเด็ดขาด” มาร์คถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ก็แค่นั้นแหละ ออกไปได้แล้ว! นายทำให้ฉันหงุดหงิด!” เดวี่เหงื่อออกด้