บทที่ 901

เมเดลีนเงยหน้าขึ้นและเห็นเจเรมี่กำลังเดินเข้ามาด้วยร่องรอยของความเหนื่อยล้าที่ปรากฏบนระหว่างคิ้วสวยของเขา เมื่อเห็นเมเดลีนกำลังนั่งอยู่บนเตียง เจเรมี่ก็คลายคิ้วของเขาและยิ้มอย่างอบอุ่น “ลินนี่ ผมทำคุณตื่นไหม?” เมเดลีนส่ายหน้าและวางโทรศัพท์ของเธอลง “ทำไมเมื่อคืนคุณไม่กลับมาคะ?” แม้ว่าเจเรมี่ไม่อยากจะโกหกเมเดลีน แต่เขาก็ยังไม่อยากให้เมเดลีนเข้าใจผิดทุกอย่างด้วยเช่นกัน “เคสของลูกค้าด่วนหน่อยน่ะครับ และผมก็ออกมาไม่ได้ ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณเป็นห่วง” เจเรมี่เดินไปที่เตียงและจูบที่คิ้วของเมเดลีน เมื่อเขาเข้าหาเธอ เมเดลีนก็สังเกตได้ถึงกลิ่นบนตัวของเจเรมี่ที่ไม่ใช่กลิ่นของเขา เธอมีการรับรู้กลิ่นที่ละเอียดอ่อน และถ้าเธอจำได้อย่างถูกต้อง กลิ่นหอมเฉพาะตัวนี้เป็นกลิ่นเดียวกันกับน้ำหอมของลาน่า หลังจากที่ผ่านอะไรกับเจเรมี่มานักต่อนัก เมเดลีนก็ไม่คิดว่าชายคนนั้นจะทำอะไรเพื่อหักหลังเธอ เมเดลีนจึงไม่ตั้งคำถามกับเขาด้วยความเชื่อใจ เธอลุกขึ้นและไปทำอาหารเช้าให้ลูก ๆ ทั้งสองตามปกติ หลังจากมื้อเช้า เมเดลีนก็กินยา วันนี้คือวันจันทร์ หลังจากที่ส่งลูกสองคนไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว เจเรมี่ก็กลับไปยังบริษัทพร