บทที่ 485

ด้วยคำพูดนั้นของเขา ทำให้เมเดลีนปล่อยเสียงหัวเราะเยาะออกมาอย่างเย้ยหยัน ถึงอย่างนั้นดวงตาของเธอก็เปียกขณะที่ลมทะเลพัดเข้ามา ถึงแม้ว่าเธอกำลังหัวเราะอยู่ก็ตาม “นายได้ยินในสิ่งที่ตัวเองพูดไหม เจเรมี่?” เธอพูดเยาะเย้ย ขอบตาของเธอปริ่มด้วยน้ำตาที่ยังไม่ไหลออกมา “นายกำลังจะบอกว่า นายรักฉันตั้งแต่หลังจากที่เราพบกันอีกครั้ง แต่นายก็ได้เอาเลือดเนื้อของฉันไปเนี่ยนะ?” สีหน้าของเมเดลีนดูเคียดแค้นมากที่สุดเมื่อพูดถึงคำว่า 'รัก' “นี่คือสิ่งที่นายหมายถึงการรักใครสักคนอย่างนั้นเหรอ เจเรมี่? การรักใครสักคนหมายความว่า นายจะต้องปรารถนาดีที่สุดต่อบุคคลนั้น! ไม่ใช่ทำร้าย ทำลาย และทรมานจิตใจของพวกเขา!” เมเดลีนปลดปล่อยความโกรธภายในออกมา ขณะที่น้ำตาของเธอเริ่มหยดออกจากหางตาพร้อมด้วยลมทะเลที่พัดมานั้น น้ำตาของเธอร่วงลงบนหลังมือของเจเรมี่ ความอุ่นของน้ำตากำลังแผดเผาผิวเนื้อของเขา “นายไม่จำเป็นต้องโกหกตัวเอง เจเรมี่ และฉันก็ไม่ต้องการให้นายโกหกฉันเหมือนกัน คนเดียวที่นายรักมาตลอดคือ เมเรดิธ ฉันสามารถรู้และเห็นทุกอย่างได้จากวิธีที่นายพยายามปกป้องเธอ ทั้ง ๆ ที่เธอทำเรื่องชั่วร้ายต่าง ๆ นานา แต่นายทำคืออะไรใ