บทที่ 308

ภาพวิดีโอจบลง “วีล่า” เจเรมี่กดดูวิดีโอสองครั้งขณะที่หัวใจเต้นรัว เขาสวมเสื้อคลุมอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะโทรหามาเดลีน เขาโทรติดแต่ว่าไม่มีคนรับ เขารีบขับรถไปยังสถานที่เกิดเหตุทันที เจเรมี่ได้รับสายก่อนที่จะมาถึงไม่นาน เจเรมี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาสงบลงอย่างมากเมื่อเห็นเธอโทรเข้ามาหา เขาเชื่อมต่อบลูทูธ ก่อนที่จะรับสายอย่างกังวลใจ “วีล่า?” “ฉันเอง” เสียงไพเราะนุ่มนวลที่คุ้นเคยดังก้องออกมา ผ่อนคลายความตึงเครียดที่เกาะอยู่เหนือเส้นประสาทของเจเรมี่ เขาได้ทำการนัดพบกับมาเดลีนในอีกสิบนาทีต่อมา ก่อนที่เขาจะใช้สายตาของตัวเองตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีส่วนใดของร่างกายเธอได้รับอันตราย แล้วถามขึ้นมาว่า “คุณไม่เป็นไรจริง ๆ ใช่ไหม?” มาเดลีนจ้องไปที่รอยขีดข่วนบนขาของเธออย่างใจเย็น “มันก็แค่เล็กน้อย แทนที่จะเป็นห่วงฉันนะ คุณวิทแมน ฉันอยากให้คุณกังวลเกี่ยวกับลูกชายของคุณแทน” คิ้วของเจเรมี่ขมวดมุ่น “แจ็คสัน?” “ใช่ ฉันต้องถามคุณจริงจังว่า แจ็คสันเป็นลูกของเมเรดิธจริง ๆ ใช่ไหม?” มาเดลีนเอ่ยถามด้วยความสับสนปนสงสัย “ฉันตกใจมากเลยเมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นทิ้งลูกตัวเองให้โดนรถชนแต่เธอกลับหนีไปในขณะที่ต้อ