บทที่ 218

มาเดลีนส่ายหัว “ฉันยังจัดการกับมันได้ไม่ดีนัก มิฉะนั้น เขาคงจะไม่สงสัยฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเป็นอดีตภรรยาโง่เง่าของเขาหรือเปล่า” มาเดลีนเกิดอารมณ์ขมขื่นเมื่อเธอพูดคำว่าอดีตภรรยา แต่เธอยิ้มให้เฟลิเป้อย่างแผ่วเบา “ไม่ต้องกังวลกับฉันหลอกน่า ฉันไม่ใช่มาเดลีน ครอว์ฟอร์ดที่โง่และดักดานคนนั้นอีกต่อไป ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังในโอกาสเกิดใหม่ที่คุณมอบให้แน่นอน” เฟลิเป้เผยริมฝีปากออกและยิ้มออกมา มีสัมผัสแห่งความลึกลับในดวงตาที่สดใสคู่นั้นอยู่ มาเดลีนช่วยเขาถอดเสื้อโค้ทที่เปียกฝนและได้นำอุปกรณ์อาบน้ำชุดใหม่มาให้เขา เขาอาบน้ำเสร็จแล้วสวมเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว เช็ดผมที่เปียกด้วยผ้าขนหนูแห้ง เขาเข้าไปในห้องของมาเดลีน เมื่อเห็นหนูน้อยผู้น่ารักกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง เฟลิเป้ก้มลงช้า ๆ เพื่อหอมแก้มของลิลลี่ด้วยความรัก “เฟลิเป้ ฉันทำความสะอาดห้องแล้ว” มาเดลีนเดินเข้ามาในห้องเบา ๆ เฟลิเป้หันหลังเดินไปหาเธอ “ฉันจะกลับไปที่คฤหาสน์วิทแมนในอีกสองวัน เธอไปที่นั่นกับฉัน” “ได้สิ” มาเดลีนพยักหน้า “พักผ่อนเร็ว ๆ ล่ะ ราตรีสวัสดิ์” เฟลิเป้กล่าวพร้อมกับโน้มศรีษะ ริมฝีปากบางซีดของเขาแตะลงระหว่างคิ้วของมาเดลีนแต่